Page Text
________________
તંત્રીની નોંધ
૪૬ આમાં કાળા અક્ષર અમે મૂકાવ્યા છે. જે તે ચડાવવાની પરવાનગી નથી આપી. તે ઉપરથી પ્રમાણે થયું હોય તે ઘણ-તિરસ્કાર એક રીતે “સેંકડો દિગંબરીઓ વખત પહેલાં મંદિરમાં હાજર વ્યાજબી ઠરે, ૫ણું પૂરું નાદિત તો ફાવા થઈ ગયા. તાંબરીઓને ધાર્મિક ક્રિયાઓ કરતાં એ ન્યાયે ત્યાં એકઠા થયેલા શ્વેતામ્બરીઓએ માર એક દિગંબર ભાઈ એ અટકાવ્યા. તે પછી લશ્કર વામાં ભાગ લીધો હોય એમ નજરે જોનાર દિગં, વગેરે આવ્યું કે આ પ્રસંગ બન્યો' કેવી રીતે અટબર ભાઈનાજ ઉપલા અહેવાલ પરથી પણ દેખાતું કાવ્યા ? તેમાં કંઈ અતિરેક કરવામાં આવ્યો હતો નથી, તેમજ શ્રીયુત જરીવાલાએ કોન્ફરન્સ પર કે નહિ? ઓફિસરે વાર્યા હતા કે નહિ ? વગેરે કંઈ શરૂઆતના જે બે પત્ર લખ્યો અને તેમાં પિતાને પણ બતાવવામાં આવતું નથી. અમે તે પિતાને મળેલા તારની હકીકત જણાવી તેમાં પણ એમ થયેલા ઉપલા ખ્યાલથી કંઈ પણ અતિરેક કરવા નીકળતું નથી. એ બધું તે લશ્કર ને એફિસર ઘેરાવાનું સ્વાભાવિક માનીએ તો પછી તે સંબંધી (હકીમ કે કોઈ બીજા) એ મારવામાં ભાગ લીધે ઢાંકપિછોડે શું કામ કરવામાં આવે છે ? આ મારામારી એમ જણાવે છે. એ બધું ખરું હોય તે ૪થી મેએ સવારમાં બની એમ દિગંબરભાઈઓ “પખાલીના વાંકે પાડાને ડામ' એ પ્રમાણે એકના જણવે છે. દેષનું આરોપણ બીજાના પર કરવામાં આવે છે તા. ૧૦ મી મેના સંબઈ સમાચારમાં તો એવું ફલિત આ પરથી સ્પષ્ટ રીતે થઈ શકે. જેનાર દિગંબરભાઈ તરફનો અહેવાલ, એક જુદા
મારવું અને બીજા એટલે અમલદાર કે લશ્કર લેખમાં પ્રકટ થાય છે તેમાં મુગટ કુંડળ ચઢાવવાની મારે તે અમુકે જેવું એ બે ભિન્ન ભિન્ન વસ્તુ છે. તેમાં ક્રિયાની વાત તેમજ બંદુકના ગોદાથી મારવાની વાત પણ તાંબરીએ રાજકર્મચારીઓ દ્વારા દિગં- વિશેષમાં આમેજ થાય છે, આ ભાઈ ઉપરોક્ત બરને બુરી તરેહથી પીડાવીને મરાવી નંખાવ્યા છે સભામાં નજરે જોનાર” હોય કે અન્ય, તે અમે એવું શ્વેતાંબરીઓ પરનું આળ પણ ઉચિત ન ગણાય. કળી શકતા નથી. દિગંબરી ભાઈઓના મનમાં પ્રવેતામ્બરીઓને મોટો * ચોથી તારીખની સવારે આ સઘળું જઈ સ્થાનિક ગુહો એ વસેલો જણાય છે કે વેતામ્બરી ધ્વજા તેમજ જાત્રાએ આવેલા દિગબર ભાઈઓ મંદિરમાં એકડા દંડ ક્રિયા કેમ કરી જાય ? એમ થઈ જાય અને મળ્યા અને દેવસ્થાનહાકેમ કે જેઓ પણું વેતાંબર છે થઈ ગયું તે પિતાના હકકપર તે આક્રમણ થાય તેમને હુકમ બતાવવા માટે લેખિત તેમજ મેથી કહ્યું છે, અને તેથી ગમે તે ભોગે તે ન થવા દેવું જોઈએ
પરંતુ તેઓએ હુકમ બતાવ્યો નહીં અને ત્યાં આવેલા
બાવન જિનાલયમાંની મૂર્તિઓ ઉપર શ્વેતાંબરે મુગઆવો ખ્યાલ દિગંબરી ભાઈઓના મનમાં આવ્યો
ટકુંડળ ચઢાવવાની તદન નવી ક્રિયા કરવા લાગ્યા હોય તે તે અમે સ્વાભાવિક ગણીએ. તે ખ્યાલથી
કે જે દિગંબર ધર્મથી તદ્દન વિરૂદ્ધ છે તેમજ આગળ પોતે જે કરવા દોરાયા હતા અને જે કર્યું હતું તેનું કદિપણ આ મુગટકુંડળ ચઢતા નહી, કારણકે મંદિર દિગવર્ણન કંઇક અંશ ભાગે ઉપરની સભાના નજરે બરીઓનું બનાવેલું અને તેમનું છે. જેના પુરાવા તરીકે જેનાર દિગંબર ભાઈએ જે જણાવ્યું છે. તે એ છે શિલાલેખે મૂર્તિઓ વગેરે અત્યારે પણ મોજુદ છે. આ કે દિગંબરી ભાઈઓને અગાઉથી ખબર મળી ગઈ ક્રિયા થતી જોઈ દિગંબરીઓમાંથી એકે અટકાવવાની હતી (કે જેની ખબર અમે ધારીએ છીએ કે મુંબ. કેશીશ કરી, જે ઉપરથી મધરાહાકેમ કે જે વેતાંબરી ઇની દિગંબરીય જૈન તીર્થક્ષેત્ર કમિટીને પણ ઉપ
છે તેમણે બ્યુગલ વગાડી આગળથી તૈયાર રાખેલા સીપા
ઈઓને અંદર બોલાવ્યા. અને દરવાજા બંધ કરી ત્યાં રને પ્રસંગ બન્યો તે પહેલાં અગાઉથી મળી ગયેલી
પડેલાં બાળવાનાં લાકડાંથી તેમજ બંદુકના ગદાથી હોવી જોઈએ) તેથી શ્રી મહારાજકુમાર ને પછી શ્રી
મારવાનો હુકમ આપે. સામે થનાર પંડિત ગિરધરલાલજી મહારાણુને તેઓ મળી આવ્યા. કહેવાય છે કે ન્યાયતીરથ (ન્યાયાધીશ ? નહિ ) ને પોલેજ ફટકે માથા તેઓએ જણાવ્યું હતું કે વેતામ્બરીઓને વજાદંડ પર માર્યો કે જે ત્યાં મરણને શરણ થયા અને સીપા
| SR No. | 536286 |
| Book Title | Jain Yug 1983 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 576 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 36 MB |