Jain Yug 1983

SR No.: 536286
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1983
Total Pages: 576
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 36 MB

Page 330

વૈશાખ ૧૯૮૩
આગ્રહને લીધે ત્યાં હાજર રહેલા ઓફિસરે બ્યુગલ ફુકી ઘરને ગઢથી મંદિરની ચારે આ બાખ કÀબ'દીની પેઠે ગેાઠવાયલું હતું તેને અદર ખેલાયું અને તેણે (લશ્કર) મંદિરમાં દાખલ થતાંની સાથે તેનાં દ્વાર બંધ કરી દીધાં અને હુકમ મળતાં ચાં
હીએ અને તેના શ્વેતાંબરી અનુયાયીઓએ બધા દિગ’ખરીને માર્યા, ૫ માસ માર્યાં, ૧૫ મરવાની અણીપર છે અને લગભગ ૧૫૦ લાઠીથી સખત ઘવાયા છે. ભારે લહુ આમ ૧ લીના તાર છે, બીજીનેા તાર પણ તેનાજ છે ને વિશેષમાં જાય છે ૐ શ્વેતાંબરીનો હજી હુમલાખોર-કછ રાખતા (aggressive) * | ૬ઠી પર ક્રિયા કરવા માગે છે. ' આ પરથી ખરીક મામલે છે અને શ્વેતામ્બરીએ અને મહારાણાના માસાનું માર્ષિક પર્ઝન છે તે તમા એઈ શકો. આશા રાખીએ છીએ કે આ તુરતજ તમેા બધ કરાવશે અને તમે શું કરવા માત્રા મેં તે જાયરો.
તેજ મ`ત્રી મી. જરીવાલા તા. ૬ ઠી મેના પત્રથી હોમની ક્રિયા કરવા માટે પડેલાં બળતણનાં વળી જાય છે લાકડાં વડે જમા થયેલા દિગરીઓને માર્યા કરવા માંડયા અને જેના પરિણામે પાંચ માણસ તે ત્યાંને ત્યાંજ રામશરણુ થઇ ગયા અને દાઢસે ખસે ભયંકર રીતે ઘાયલ થઇને પડયા છે. આઇને તે તે વખતે શ્વેતાંબરીએ બધી ક્રિયા બંધ રાખી (અ)ને સઘળા અમલદારો સાથે પલાયન કરી ગયા. તેકે પાછળથી બીજે દિવસે ચુપચાપ ધ્વજા ચડાવીને જાણે પાતાના પરાક્રમમાં મહાન્ વય મેળળ્યેા હોય તેવા સ`તેષ અને આનંદ માન્યા. મુંબઇસમાચાર તથા સાંજવર્તમાન
જૈનયુગ
re
—પાતાના શ્વેતામ્બર અનુયાયીઓ-અનુચરા સહિત હરીશે બવાડ અને મુશ્કેલ ક્રિયા વખતે લાઠીમાથી દિગબરીઓને સખત માર્યાં અને ૫ જણના મરણ નિપ~ીં, ૧૫ મરવાની અણીપર છે અને ૧૦ સમત રીતે ઇજા પામેલ છે.
તા. ૮ મી એ દિગંબરી ભાઇઓની સભા મુંબ. માં ભરાય છે ને તેમાં એક નજરે જોનાર ભાન્ન છે જણાવે છે કેઃ—
* દિગબરીઓની તળુ બાર ખાનગી રીતે કેટલાક શ્વેતાંબરીઓની ખટપટથી ધ્વજદંડ ચડાવવાની તજવીજ થઈ ચુકી જેવી ખબર દિગબરીને પડવાથી તેઓએ શ્ર કુમાશાટૅબ પાસે તેમ નહીં થવા દેવા. પ્રાર્થના કરી. તેમણે કંઇ પરવાનગી આપી નથી એમ જણાવવાથી તેઓ શ્રી મહારાન પાસે ગયા. ત્યાંથી પણ જવાબ મળ્યા કે અમે તેમને ધ્વજા ચઢાવવાની કંઈપણ પરવાનગી આપી નથી, તે ઉપરથી સે’કડા દિગ’અરીઆ વખત પહેલાં મદિરમાં હાજર થઈ ગયા. શ્વેતાંબરી તથી પોતાના કાર્ય ક્રમ પૂરો કરવા માટે પુરતી તૈયારી હતી, કારણ તેમની સાથે રાજ્યના લશ્કરની તથા મેટા અમલદારોની હાજરી રાખવામાં આવી હતી. તેમાંના દેવસ્થાન હાકેમ તથા ખાસ તાર્ગ બને. શ્વેતાંબરીએ છે. પછી ધાર્મિક ક્રિયાના પ્રાર' થતાં દિગબરીબોના એક આગવાન પડિત ગિરધારીલાલજી ન્યાયાધીરો (?) શ્વેતાંબરીને તેમ કરતા અટમન્યા, અને તે કાનો હુકમથી આ ક્રિયા કરે છે તે જાણવા માગ્યું, કારણ (કે) તેમને તેા અગાઉથી મહારાજ
તા. ૧૦-૫-૨૭
આ નજરે જોનાર દિગખર ભાઈના કથનમાં ક્યાંય એમ આવતું નથી। બધા દિગબરોને શ્વેતાંબરીએએ ખૂબ માર્યાં છે. આમાં તેા હાજર રહેલા ઐફિસરે લશ્કર ખોલાવ્યું અને તે લશ્કરે બળતણુનાં લાકડાંથી દિગબરીઓને પૂરી માર્યા તે તેને પરિણામે મત્તુ વગેરે નિપજ્યું એમ જણાવ્યું છે. વર્ષો વેતાંબરીએ સબંધે તેઓ બધી ક્રિયા કરી સધળા અમલદારા સાથે પલાયન કરી ગયા અને બીજે દિને ચુપચાપથી વજ્જડ ક્રિષા તેમણે કરી એમ જણાવ્યું છે.
ગામ છતાં જાહેર પત્રમાં બધા ઢીંગરાન હકીમ અને શ્વેતાંબરીએ ખુબ માર્યાં છે એમ પ્રકટ કરવામાં શ્રાવ્યું છે, અને વિરોધમાં ઉપરોક્ત સભામાં પણ અત્યુક્તિ ભરેલા એક એવેા રાવ કરવામાં આવે છે કેઃ—
શ્રી ક્રસરીના દિગમ્બર જૈન મંદિરમાં શ્વેતારીઓએ ધીરે ધીરે પાતાના અધિકાર મા. - વીને ધ્વજદંડ ચઢાવવા જેટલા દુરાગ્રહ કર્યાં છે અને તેમાં પણ બચકર ત્યાખંડ કરીને કેટલાએ દિગ"બર બાએની પાર અમાનુષેક રીતે હત્યા પણ કરી છે તથા કમ ચારીએ દ્વાયા દિગબરને બુરી તરે
કુમાર તેમજ શ્રી મહારાન્ત પાસે પ્રાર્થના કરતા જણાવ-હુથી પીડાવીને સરાવી નખાવ્યા છે. તેમના આ
યામાં આવેલું કે રોબો કાઇએ તેવી પરવાનગી નાંખ રીખને આપી નથી. ચા પ્રમાણેના દિગમ્બર બાદના
કાને માટે આ સભા ઘૃણા કરે છે અને તિરસ્કાર પ્રગટ કરે છે, ’