Page Text
________________
જૈિન વિરૂદ્ધ વિષમય સાહિત્ય
૩૨૩ શરૂઆતમાં જે જન સાધુઓને પેલા નિમાલા વિનાના “તમારા શૂરવીર મનાતા કુમારપાલ મહારાજ’ એમ બોડા માથાવાલા” વિગેરે શબ્દમાં આલેખ્યા હતા આક્ષેપ કરવામાં આવ્યો છે. તેટલાથી સંતોષ નહીં થયેલે એટલે તે પર નલીયું લેખક કલ્પિત પ્રવીણસૂરિને વાતવિમર્દન તેલ પાડવાને હાસ્યજનક પ્રસંગે ઉપસ્થિત કર્યો અને તેથીયે ખરીદવા જતાં કલ્પી દાસીના હાથમાંના તેલના કોન ધરાતાં બ્રાહ્મણ પાસે જટા રાખવાનું કહેવડાવી લાને સ્પર્શતાં ચિતર્યો છે. નવારાણી પાસે દીક્ષા લેવાનું કહેવું અને વલી અહિંસા
લેખકને એટલીએ ખબર નથી કે જૈન સાધુઓ વાદીને હિંસા કરવાને તત્પર ચિત્રી છેવટ નાસતા
પૈસા રાખતા નથી તો ખરીદ કરવા નીકળેજ ક્યાંથી? બ્રાહ્મણ પાસે ઉંચા દેરા નીચાં થવાને શ્રાપ અપાવવો એથી વિશેષ ઝેર ભરેલું અને આક્ષેપપૂર્ણ જન
જન સાધુઓને સ્વીકારવા પડતાં મહાવતેમાં નિષસાધુઓની નિતાંત નિંદા કરનારું બીજું કયું લખાણ
રિચહ રહેવાનું મહાવ્રત પણ અંગિકાર કરવું પડે છે.
તેમજ જૈન સાધુઓ જે પ્રકારનું ઉગ્ર બ્રહ્મચર્ય વ્રત હોઈ શકે.
ધારણ કરે છે તેને લઇને સ્ત્રીને વસ્તુના અંતરે પણ લેખકને જાણે-મેવાડના રાણાના મુખે કુમારપાલ
અડકી શકતા નથી, અર્થાત હાથો હાથ સ્ત્રી પાસેથી તથા મુનિમહારાજે ખીજાઈ (મેવાડી કુંવરી પર)
કોઈ પણ વસ્તુ લઈ કે આપી શકતા નથી. ભિતને જુલમ વર્તાવશે “કારણ ધર્મ પ્રવર્તનમાં અહિંસાવાદી
આંતરે પણ સ્ત્રી વસતી હોય તે તેઓ વસી શકતા જેનો હિંસા કરતા અચકાતાજ નથી એ હું જાણું
નથી. એ પ્રકારનું જૈન ધર્મમાં પ્રસિદ્ધ નવવાડોથી છું' એમ કહેવડાવવાથી સંતેષ ન થયો હોય, તેથી
સુરક્ષિત આદર્શ બ્રહ્મચર્ય જૈન સાધુઓ પાળે છે તે, લેખક સ્વમુખે તેની અને પુનરૂક્તિ કરી પિતાના
જનાચારથી વિરૂદ્ધ દાસીના હાથમાંના તેલનાં કોહૃદયને ભાવ તદ્દન સ્પષ્ટ કરે છે. લેખકે પ્રવીણસરિ
લાંને સ્પર્શતાં જન સાધુને આલેખવામાં તેમના પ્રત્યેના તથા નક્ષત્રસૂરિ તથા સાધ્વીનાં કલ્પિત પાત્રોને મેવાડી
: ષ સિવાય બીજે કયો આશય સંભવી શકે? વળી રાણીને તેડવા ગયેલાં ચિતરી જે જે કાર્ય કરતાં
કપોલકલ્પિતઘટના ઉપજાવી જૈન સાધુઓને કામણ આલેખ્યા છે તે જૈન સાધુના આચારથી તદ્દન વિરૂદ્ધ
ટુંમણ કરનારા આલેખી ધાર્મિક વ્યાખ્યાન અપાતું છે. ગૃહસ્થાશ્રમીઓના જ્યોતિષ વૈદકનાં કાર્યો જેન
હોય ત્યારે સભા જનમાં મોટી શિલા રેડવવી એ સાધુઓ જન શાસ્ત્ર પ્રમાણે કરી શકતા નથી. તેમજ
લેખકની મનોદશા તલસુધી સ્પષ્ટ દેખાડે છે. હજુએ જ્યોતિષ, વૈદક તથા મંત્રથી વૃત્તિ કરવા વિરૂદ્ધ જૈન
અધુરૂં હોય તે વાંચે લેખકના આ ઉગારે:-“સઘળું શાસ્ત્રને સપ્ત પ્રતિબંધ છે.
પાપ હેમસૂરિ, તારે માથે-રાજા, તારે માથે ” - કુમારપાલ રાજા પણ જન હોવાથી તેની સામે એ ઝમર પછી ગુજરાતનો ઇતિહાસ બદપણ લેખકે કટાક્ષ કર્યો છે. કુમારપાલ રાજાના સમ- લા. એ ન હોત તે પીળા કેશરીઆ ચાંલાનું અત્યારે યમાં ગુજરાત જાહેરજલાલીની ટોચ પર હતું. છતાંયે કેટલું જોર હોત તે ૯૫વું મુશ્કેલ છે. હેમસૂરિજીની એતિહાસિક સત્યવિરૂદ્ધ કટાક્ષ કરવામાં બીજું શું કલા નમવા માંડી. રાજાની શ્રદ્ધા ન ચળી. પરંતુ તાત્પર્ય હોઈ શકે?
અંધવિશીકરણના પાશમાંથી એ મુકત થયા. કુમાર લેખકે કુમારપાલને “આપ ગુજરાતના રાજ નહિં પાળ મહારાજે શિવાલયના પુનરૂદ્ધારમાં એ પાછળથી એવું મેવાડી રાણાનું કથન બારોટ મુખે સંભલા- દ્રવ્ય ખર્ચા તેના ઉલ્લેખો ઇતિહાસમાંથી જડી આવે વતાં તેને સહેજ કેધ ચડે એમ કહી' કુમારપાલ- છે.” આ કેવા ઉલટા સ્વરૂપમાં રજુ થાય છે. કુમામહારાજના શુરાતનો જગજાહેર હતાં ' એ ઉમેરી રપાલ જેને હેમસૂરિના વશીભૂત ચિતરવામાં આવ્યા તેનાપર તદ્દન અયોગ્ય આક્ષેપ, તે જન હોવા માત્ર- છે તે ઇતિહાસમાં તે શુરવીર, ઉદાર અને ભિન્ન થીજ, કર્યો છે, ખુદ મેવાડી રાણાના કથનમાં પણ ભિન્ન ધમમાં નિષ્પક્ષપાત રાખનાર યોગ્ય રાજા
| SR No. | 536286 |
| Book Title | Jain Yug 1983 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 576 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 36 MB |