________________
તંત્રીની નોંધ
૨૮૫
શો તો સારું, (આ
અને પત્રવ્યવહાર ચાલુ થયો. ૧ લો પત્ર મી. મુન- પત્રવ્યવહારની સભ્ય મર્યાદા ઉલંઘી જઈ જે તા. શીને તા. ૧૩-૩-ર૭ નો લખાયો કે જે પેટા સમિ- ૧૭-૩-૧૭ નો જણાવ્યો તેને સાર અત્રે મૂકવાની તિના એક સભ્ય . મોતીચંદ ગિ. કાપડીઆને જરૂર નથી કારણકે તે સમગ્ર વાંચવાની જરૂર છે. બતાવી તેમની અનુમતિ લઈને મોકલવામાં આવ્યો આ સમગ્ર પત્રવ્યવહાર જાહેર છાપામાં છપાઈ ગયો હતો. આ પત્રમાં જે જે વાંધાકારક વસ્તુઓ હતી છે. અને આ પત્રના ચિત્ર અંકમાં આ સાથે પ્રકટ તે જણાવી તે સંબંધમાં જેનોની દુખાયેલી લાગણીને કરવામાં આવ્યો છે. માન આપી તે માટે ગ્ય કરવા જણાવવામાં આવ્યું ૪. આ સંબંધે ગુજરાતીનું વક્તવ્ય, હતું. તેના જવાબમાં પિતાની ઈરછા લાગણી દુખા- જન પત્રોના સુર જુદે જુદે સ્થળેથી નીકળ્યા છે વવાની નહોતી, દુખાઈ હોય તો પિતે દિલગીર છે તેમજ જન સમાજમાં જુદે જુદે ગામે જે ઠરાવો એવું કંઈપણ જણાવ્યા વગર એટલું જણાવ્યું કે થયા છે તે એક બાજુએ અત્યારે રાખી, ગુજરાતી” (ચુંટણીને દિવસ) તા. ૨૨-૩-૨૭ પછી પોતે મળી પત્રનું ૨૦ મી માર્ચ રાઇ ના અંકમાં જે અધિપશકે તેવો વખત આપવા જણાવ્યું; આ પરથી સામે તિની નોંધ “ જને અને મી. મુનશી ' એ મથાળા જવાબ તા. ૧૬-૩-૧૭ નો અપાયો કે જે ખાસ નીચે લખવામાં આવી છે તે અત્ર ઉતારીએ છીએ:વાત તેઓ સામાન્ય રીતે જણાવે એવું-શુધ્ધ લાગ
“મી. કનૈયાલાલ માણેકલાલ મુનશી ગુજરાતી સાને શાંત કરવાનું વચન આપવા જેટલું પણુ-વક્ત
હિત્યમાં એક વાર્તાકાર તરીકે વાર્તાનું વસ્તુ ગુંથવામાં
કાંઇક નવીનતા હોવાથી એમની પ્રારંભની વાર્તાઓએ વ્ય ન મળે એ યોગ્ય નથી; અને એક પ્રોટેસ્ટ
ચેકસ વાચકવર્ગનું સારૂં આકર્ષણ મેળવ્યું; પણ ત્યાર સભા તુરતજમાં ભળે એવો સંભવ છે માટે તુરતજ
પછી આ વાર્તાઓની મલક્તા સંબંધમાં વિચારવા યોગ્ય તે યા બીજે દિન મેળાપ થઈ શકે તે સારું, (આ ચર્ચા ઉપસ્થિત થયેલી છે અને નિઃશંક તજજ્ઞ વિદ્વાને પત્ર લખ્યા પહેલાં પેટા સમિતિને રીપેર્ટ થઇ ગયો કહે છે અને માને છે કે આ વાર્તાઓનાં પાત્રો અને તેને હિતા) આને ૧૭ મી માર્ચના ઉત્તર મી. મુન્શીએ મના આત્મા ક્રાન્સના જાણીતા નવલકથાકાર ડુંમાનાં છે,
આ કે પિતાને ઈરાદો કોઇની લાગણી દુભવ- પણ મી. મુનશીએ વેશપાલટથી એ પાના દેહને ગુજવાને કે જનકેમને ઉતારી પાડવાનો હતો નહિ એ રાતના લોકોનાં વસ્ત્ર પહેરાવેલાં છે અને પાત્રોના જીવનને વાત તેમણે વિદ્યાવિજયજી સાથેના પત્રવ્યવહારમાં (આ
ગુજરાતીઓને, સાંપ્રત જમાનાના નવા ગુજરાતીઓનો રંગ પત્રવ્યવહાર આ અંકમાં અન્ય સ્થળે પ્રકટ થયો છે)
ચઢાવવા પ્રયાસ કર્યો છે. આ પ્રમાણે લેખકે પોતાની
કાલ્પનિક વાર્તાઓ માટે એક નવી સૃષ્ટિ ઉત્પન્ન કરે તેમાં સ્પષ્ટ કરેલ છે. મળવાનો વખત શનિવાર તા. ૧૯
તે કાંઈ ખાસ વાંધા જેવું લખી શકાય નહીં. પણ મીe મીએ સવારે ૮ વાગે પોતાના ઘરમાં આપ્યો. મુનિશ્રી
મુનશીએ તે પોતાની વાતને ઇતિહાસનું સ્વરૂપ આપવિવાવિજયજી સાથે પત્રવ્યવહારમાં કરેલો ખુલાસે
વાને ગુજરાતના ઇતિહાસનાં મશહુર અને લોકસંમાન્ય અસ તાકારક હતા અ ત વાચતા જણાશ ( અને પાત્રોને લીધાં છે તેમ બીજી કેટલીક વાતામાં પૈરાણિક એ ખુદ ઉક્ત મુનિશ્રીના ધર્મ વજ પત્રના ગત ચેત્ર પાત્રોની યોજના કરી છે, અને તેમાં એમણે એ લોકસસુદિ ૧૪ ના અંકમાં “ શ્રીયુત મુનશી અને જે માન્ય પાત્રોના પાત્રને, વ્યક્તિત્વને વિકારશીલ, કહો કે સમાજ' એ મથાળા નીચે જણાવવામાં આવ્યું છે) દુષિત કર્યું છે; અને એથી તે સામે ગુજરાતના રસન્ન એમ જણાવી તૈયાર થયેલ રીપેટ તા. ૧૮-૩-૨૭ને
વાંચકોએ વાંધો ઉઠાવેલો છે, કારણ કે આ કહેવાતી ઐતિરોજ રાત્રે મળનારી જાહેરસભામાં મૂકવામાં આવશે કે
હાસિક વાતેના વાંચનથી લેકેમાં એ સંમાન્ય પાનાં ને તે વખતે યોગ્ય ઠરાવો થશે તે મળવાને વખત
ચારિત્ર્ય આદિ સંબંધમાં અશ્રદ્ધા અને ભ્રમ ઉત્પન્ન થાય
અને ખેટા વિચારો બંધાય એ સંભવ છે. આમાં પણ તે ૧૮ મીએ દિવસના ત્રણ વાગ્યે મુંબઇ-માંગરોળ
લોકોમાં પૂજ્ય મનાતાં પાત્રો જણે અપવિત્ર ભાવનાઓજૈન સભાના હોલમાં રાખવો વધારે યોગ્ય થશે,
વાળાં હેયા વિનાનાં અને કસેટીના અગ્નિમાં શુદ્ધ થયા આને જવાબ મી. મુનશીએ આવેશમાં આવી જઈ વિનાનાં હોઈ શકે જ નહિ એ ખ્યાલ મી. મુનશીની
ચર્ચા
માને છે કે આ વાત ન
માને છે,