________________
उपदेश-
सप्ततिका
॥१२॥
तुम न दुखलिविडी ॥ २५ ॥ सुझसहावा एसा बहुधा पच्चरकमेव नणु दिशा । संतावेसि पइदिएं किमिर्म बहुकोहक- खहेहिं । ए॥ कोवि घरो होही बदुयाश्त्तो किमित्य कहियवं । इय वुत्ते तेणेसा तवरि अरुणचिया जाया ॥ ३०॥ मायाविणि मि इसे किखेसकारिणि ममोवरि श्मो को। संकेश्य श्रापीई सुनासियाजास पुरिसो ॥३१॥श्रश्वायालो नणु वाचलुब मह अस्थि नेव एव जयं । इय निरनणिरी सा पहाविया पालियाहत्या ॥ ३२ ॥ श्रासन्नठिया बहुया निवामिया केबखे महीबट्टे । श्राकहिऊण वेणी सुनिघणाए जिणसिरीए ॥ ३३ ॥ तीए उवरि चमिया नमिया मिविकेण रोसदोसेण । कंठे दालं पायं सकसायं हणिजमाढत्ता ॥ ३४ ॥ हाहारवमुहरमुद्दो परियणलोगो पहाविळ कत्ति। अहह अहो मारिका किला बहुररकणोवाः ॥ ३५॥ परियणमवि पळसा बग्गा हपि महापिसाइव । तो आसुखगुममुखीहिं सोऽवि तहा मारि लग्गो ॥३६॥ जह उवरि निवमियाए तीए बड्या हया मया कत्ति । जिपसिरियावि हु तत्तो निवाझ्या पाश्या पावा ॥ ३७॥ असमंजसमवतोश्यमेयं चियिं सजनाए । विमलो विमलसहाचो सकुमुंबो| दुखिया दिकं ॥ ३० ॥ जिणसिरिजीवो तत्तो मरिच नरयं गले सरोसत्ता । मन्नेसु तडे एगिदियाइजाईसु बहु जमिन ॥३॥श्रणुहबिय तिरकपुरक मणुस्सजाईए जलपसिहनामो । जार्ज विप्पो सप्पोब जम्मप्पनिई सरोसिलो ॥ ४० ॥ कम्मपरिणामरना क घणकोय धम्मवंतो य । देवगुरुसंगमा सम्मईसणमिमस्सासी ॥४१॥ धर्म सेवंतो सो चिरं विर्ड रम्मनयरवासेण । ते तारिसमाकखिचं श्रह मोहमहानरदेण ॥४२॥ कुविएणं निघणया तप्पासे पेसिया तट जाया। दारिहया ऽयं तस्सहचरिया दोसजरजरिया ॥४३॥दोहिवि तेहि सुनिन्तरमवगूढो जमणसिहदिड सहसा ।।
248
॥१४॥