________________
सब्बतेसु (सू. ९२) इमीसे णं भंते ! रयणप्प० पु० सीसाए नरयावाससयसहस्सेसु इकमिकसि निरयावासंसि सब्वे पाणा सन्चे भूया सब्वे जीवा सब्चे सत्ता पुढवीकाझ्यत्साए जाव षणस्सहकाइयत्साए नेरइयत्ताए उववन्नपुवा?, हंता गोयमा! असति अदुवा अणंतखुसो, एवं जाव अहेससमाए युष्ठवीए णवरं जत्थ जत्तिया णरका ।[इमीसे णं भंते! रयणप्पभाए पु० निरयपरिसामंतेसु जे पुरविकाइया जाव यणप्फतिकाहया ते ण भंते ! जीवा महाकम्मतरा चेव महाकिरियतरा चेव महाआसवतरा चेव महावेयणतरा चेवी, हंता गोयमा ! इमीसे णं [भंते! रयणप्पभाए घुटवीए निरयपरिसामंतेसुतं चेव जाघ महावेदणतरका चेच, एवं जाब अधेसत्तमा] (सू०९३)। पुरवीं
ओगाहित्ता, नरगा संठाणमेव पाहल्लं । विखंभपरिक्खेवे वण्णो गंधो य फासोय ॥१॥ तेसिं महालयाए उवमा देवेण होइ कायया । जीवा य पोग्गला बक्कमति तह सासया निरया ॥२॥ उववायपरीमाणं अपहारुच्चत्तमेव संघयणं । संठाणवण्णगंधा फासा ऊसासमाहारे ॥ ३ ॥ लेसा दिट्टी माणे जोगुवओगे तहा समुग्घाया। तत्तो खुहापिवासा विउठवणा वेयणा य भए ॥४॥ उववाओ पुरिसाणं ओवम्मं वेयणाएँ दुविहाए । उबणपुढवी उ, उववाओ सव्वजीवाणं ॥५॥
एयाओ संमहणिगाहाओ॥ (सू०९४) |बीओ उद्देसओ समतो॥ 'श्यणप्पभे'त्यादि, रत्नप्रभापृथिवीनैरयिका भदन्त ! कीरशं पृथिवीत्पर्शे प्रत्यनुभवन्तो विहरन्ति !, भगवामाह-गौतम ! 'अणिडं