________________
उपदेशतरंगिणी.
१५५ वीतराग प्रनुनी रत्नोथी पूजा करवाश्री चक्रवर्तिनी पदवी मले ने, वधारे शुं कहेवू ? तेथी मोहनी पण प्राप्ति थाय.
वीतरागं स्मरन योगी, वीतरागत्वमश्नुते ॥
ईलिका जमरीनीता, ध्यायंती उमरी यथा ॥१॥ अर्थ-वीतरागर्नु स्मरण करतो श्रको योगी वीतरागपणुं पामे ने, जेम नमरीने ध्यावती एवी इलिका नमरीपणाने पामी. जिनस्य पूजनं हंति, प्रातः पापं निशानवम् ॥ आजन्मविहितं मध्ये, सप्तजन्मकृतं निशि ॥१॥ अर्थ-प्रनाते करेलुं जिनपूजन रात्रिना पापोनो नाश करे , मध्यानकाले करेलुं जिनपूजन जीवितपर्यंतनुं पाप नाश करे , तथा रात्रिए करेलुं जिनपूजन सात जवानां पापोनो नाश करे ने
एवी रीते योग्य अवसरे करेली जिनपूजा लानकारक थायजे. कडं ने के,
जलाहारौषधस्वाप-विद्योत्सर्गकृतिक्रियाः॥
सत्फलाः स्वस्खकाले स्यु-रेवं पूजा जिनेश्वरे॥१॥ अर्थ- जलपान, जोजन, औषधग्रहण, निजा, विद्या, तथा मलशुद्धि आदिक क्रिया पोतपोताने अवसरे करवाश्री जेम सफल थाय , तेम जिनपूजा पण जाणवी.
ते जिनपूजा पण पेयमशाहनी पेठे एकाग्र मनथी करवी. पेथडशाह शेठ हमेशां त्रिकाल जिनपूजन करता हता. एक दहाडो ते पूजा समये सिघराज राजाए तेने पांच वार माणसो मोकलीने बोलाव्यो, पण पूजाना एकाग्रपणाथी ज्यारे तेणे जवाब आप्यो नहीं, त्यारे राजा पोते त्यां श्राव्यो. ते समये पेथडशाहने देवपूजामां लीन थएलो जोस्ने तेनी पाउल पुष्पो आपवाने बेठेला माएसने उगमीने राजापोते गुप्तरीते बेसीने पुष्पो श्रापवालाग्यो.