________________
१४०
उपदेशतरंगिणी. अर्थ- सुगंधि अव्योथी जिनपूजा करवाची माणस पोतानुं सुगंधवालुं शरीर, रूप, वर्ण, सुख तथा सौजाग्य, अने मोक्ष पण पामे.
नावार्थ- सुगंधि बरास, चंदन, कर्पूर कस्तूरी विगेरे वास देपथी जिनपूजा करवाश्री माणसोनुं शरीर सुगंधयुक्त थायने, तेने उत्तम स्वरूप मले मे, मोदक श्रादिकनां उत्तम जोजनो मले मे, पद्मिनी आदिक उत्तम सौलाग्यवाली स्त्री मले बे, तथा वटे गुणधर कुमारनी पेठे मोक्ष पण मले .
वली श्री जिनेश्वर प्रतु पासे उत्तम प्रकारना अदत, घG आदिकना लाखोगमे दाणाथी, ज्ञान, दर्शन अने चारित्रनी कटपना पूर्वक जे त्रण पुंजो करे बे, ते अखंड सुखोने मे लवे . कडं ने के,
अदतैरुज्ज्वलैः स्थालं, नृतं येन जिनाग्रतः ॥ श्रेयोनिस्तादृशैरेव, तैरात्मा परिपूरितः ॥१॥
अर्थ-जे माणसे उज्ज्वल अक्षतोश्री श्री जिनेश्वर प्रज्जु श्रागल स्थाल जरीने मेट्यो , ते माणसे तेवांज ( उज्ज्वल ) कट्याणोथी पोताना आत्माने परिपूर्ण करेलो . (श्रा अक्षत पूजापरनी कथा श्री पार्श्वनाथ प्रनुना चरित्रथी जाणी खेवी.) __ कर्पूरादिकनो उत्तम धूप करवाथी तेनो धुंवामो जे ऊंचो चडे बे, ते एवं सूचवे ने के, ते धूपपूजा करनारी परलोकमां ऊर्ध्वगति थशे तथा था लोकमां तेने उंचा प्रकारना लोगोनी सामग्री मलशे, अने सकल लोको तेनी प्रशंसा करशे. जो देश दीवयं जिणवरस्स, नवणंमि परमन्नत्तीए ॥ सो निम्मलबुधिधरो, रम नरो सुरविमाणेसु॥१॥
अर्थ- जे माणस परम जतिथी जिनेश्वर प्रजुना मंदिरमा