________________
१०२
उपदेशतरंगिणी. किंपुनरुपचितघन-शिलासमुद्रातघटितजिनन्नवनम् ॥ ये कारयंति समतयो-विमानिनस्ते महाधन्याः॥॥ - अर्थ- जे उत्तम बुद्धिवान माणसो महान् भने उत्तम पाषाणोथी जिननवन बंधावे , तेउना पुण्यनी तो त्यारे वातज शुं करवी? ते महा लाग्यवंत पुरुषो देवलोकमां जश् वसे ॥२॥
जिनन्नुवन बंधाववा माटे कयो माणस अधिकारी ? ते हवे कहे. न्यायोपार्जितवितो, मतिमान स्फीताशयः सदाचारः॥ गुर्वादिमतो जिनन्नवन-कारकस्याधिकारी स्यात् ॥१॥
अर्थ- जे माणसे न्यायथी धन उपार्जन करेलुं , तेम जे बुद्धिवान् , मनोहर श्राशयोवालो ने, सदाचारि , तथा जे गुरु श्रादिकथी अनुमत थएलो , तेज माणस जिनमंदिर बंधाववाने अधिकारी वे. ( तेपर हवे दृष्टांत कहे.) __ राजगृही नामनी नगरीमां धनसार अने गुणसार नामना बे बांधवो हता. तेउमांथी मोटा धनसारनी स्त्री शिलादिक गुणोएं करीने शोनिती हती; पण नाना नाश् गुणसारनी काली नामनी स्त्री महा मुराचारी हती, अने तेणीना कहेवाथी ते नानो नाइ पोताना मोटा लाश्थी जुदो श्रश् पृथक् घरमा रहेवा लाग्यो. दैवयोगे ते नाना नाइने त्यां लक्ष्मी वृद्धि पामी, अने मोटा लानी लक्ष्मी अल्प यश् गइ. एक दहाडो नगरमां केटलाक शलाटो धंधा अर्थे श्रावी चड्या, अने तेए गुणसारना घरनां घारपासे तेनी स्त्री कालीने अमूल्य आजूषणोवाली जोइ पूज्युं के, हे शेगणी ! आ नगरमां को नुवन बंधवनारो ? ते सांजली पोताना धनना मदथी तेणीए कह्यु के, मारो जेठ धनसार नुवन बंधाववानो , माटे तेने त्यां तमो जाउँ ? पत्री ते ज्यारे धनसारने घेर गया त्यारे तेनी स्त्रीए तेजेने आववानुं का
