________________
द्वितीयो भानुः
गुरुमुदा समं तौ द्वौ, ननृततुर्महामुदा । हर्षात्रजाह्नवीस्रोतो
हिमाचलाचलाविव ॥३०॥
प्रभुं प्रदक्षिणीकृत्य,
स्नानागारं गतौ भाव
विसृज्य भूषणादिकम् ।
मलहानोद्यताविव ।।३१॥
स्नात्वा शुभ्राम्बराण्यङ्गे, स्वाशयपावनानि तौ ।
धृत्वा धृत्वोपधिं चैव,
।। त्रिभिर्विशेषकम् ।।
द्यावाकुक्षिम्भरं चौच्चे
9.
नवौ मुनिवरावुभौ ।। ३२ ।।
समायात गुरुं सर्व
र्जयनादपुरस्सरम् ।
विधिवच्च गुरुस्ताभ्यां, सावद्यविरतिं ददे ।
महाभीष्मप्रतिज्ञाऽभून्,
सावद्यविरतौ रतौ ।।३३।। ।। युग्मम् ।।
महाभिनिष्क्रमणम
महोल्लाससमं तदा ।। ३४ ।।
अस्रः = मांसु २. ત્યાગ
४५
ગુરુદેવના આનંદ સાથે.. મહાઆનંદ પૂર્વક બંને ભાઈઓ ખૂબ નાચ્યા.. આંખમાંથી હર્ષના અશ્રુઓ સરી રહ્યા હતાં. જાણે અન્નુરૂપી ગંગાના हिमालय पर्वतो न होय ! ||३०ll
પ્રભુજીને પ્રદક્ષિણા આપી, અલંકારાદિ ઉતારી દીધા અને જાણે ભાવમલ (કર્મ) ના ત્યાગ કરવા ઉધત બનેલા હોય તેવા તેઓ સ્નાનાગારમાં ગયા. ॥3৭||
સ્નાન કરી.. પોતાના ભાવો જેવા પવિત્ર શુભ વસ્ત્રોને અને ઉપધિને ધારણ કરી, અને હવે બંને नूतन भुनिराभे... ॥३२॥
આકાશને ભરી દેતા એવા જયનાદ સાથે સર્વ સાવધની નિવૃત્તિ માટે ગુરુદેવ પાસે (મંડપમાં)
HIC. ||33||
- सङ्घहितम्
न्यायविशारदम्
(३१) स्वाशयपावनानीति । एतद्धि तत्स्वरूपम्, अहो ! जन्मशतसहस्रदुरापं जातिजरामरणसागरोत्तारकं सुरवन्दनीयं निरूपमानन्ताक्षयाऽव्याबाधशिवसुखसंसाधकम्, उत्तुङ्गदुच्छेद्यदुरन्तकर्मशैलनिर्नाशनाऽशनिसविधमाप्तं मया रजोहरणम्, न खल्वितः परं सुन्दरम्, त्रैलोक्यसारभावात्, सर्वथा धन्योऽहं येनेदं प्राप्तमित्यादि । परैरपीष्टो धर्मप्राप्तावानन्दातिशयः, उक्तं च दशभूमिकसूत्रे प्रमुदिताभूमिवर्णने - ' व्यावृत्तोऽस्मि सर्वजगद्विषयादवतीर्णोऽस्मि बुद्धभूमिसमीपमिति प्रामोद्यमुत्पादयती'- ति ।
ગુરુદેવે વિધિપૂર્વક તેઓને સાવધનિવૃત્તિ આપી મહાન ભીષ્મ પ્રતિજ્ઞા હતી, તો ઉલ્લાસ પણ ખૂબ महान हतो. ॥३४॥
संयमस्थानस्पर्शः
