________________
भाष्यम् उ० २ सू० ९-१३
क्षिप्तचित्तादिभिक्षूणां वैयावृत्त्यविधिः ५७
सूत्रम् - खित्तचित्तं भिक्खुं गिलायमाणं नो कंप्पड़ तस्स गणावच्छेयगस्स निज्जूदित्तए, अगिलाए तस्स कर णिज्जं वेयावडियं जाव तओ रोगायंकाओ विष्पंमुक्को, dit पच्छा तस्स अहालहुस्सए नामं ववहारे पढवियन्वे सिया || सू० ९ ॥
छाया - क्षिप्तचित्तं भिक्षु ग्लायन्तं नो कल्पते तस्य गणावच्छेदकस्य निर्यूहितुम् अग्लान्या तस्य करणीयं वैयावृत्त्यं यावत्ततो रोगातङ्काद् विप्रमुक्तः, ततः पश्चात् तस्य यथालघुस्वको नाम व्यवहारः प्रस्थापयितव्यः स्यात् । सू० ९ ॥
भाष्यम् – 'खित्तचित्तं ' क्षिप्तचित्तं क्षिप्तं भयो गादिना विक्षिप्तमवगं चित्तं यस्य स क्षिप्तचित्तः भ्रान्तचित्त इत्यर्थं । यो रागतो भयतो राजाद्यपमानतो वा, इत्यादिकारणवशाद् भ्रान्तचित्तो भवेत् तम् भिक्खु' भिक्षु 'गिलायमाणं' ग्लायन्त रोगातङ्कादिना ग्लानिमुपगच्छन्तं 'नो कप्पई' नो कल्पते तस्स गणावच्छेयगस्स' तस्य गणावच्छेदकस्य निज्जूहित्तप' निर्यूहितुं निराकर्तुम् इत्यादि सर्वे पूर्ववदेव व्याख्येयम् ॥ सू० ९ ॥
सूत्रम् - दत्तचित्तं भिक्खु गिलायमाणं नोकप्पड तस्त गणावच्छेयगस्स निज्जूहित्तए, अगिलाए तरस करणिज्जं वेयावडियं जाव तओ रोगायंकाओ विप्पसुक्को, तभ पंच्छा तसं अहालघुस्सगे नामं ववहारे पहवियध्वे सिया ॥ सू० १० ॥
छाया -- दीप्तचित्त भिक्षु ग्लायंतं नो कल्पते तस्य गणावच्छेदकस्य निर्यूहितुम्, अग्ला या तस्य करणीयं वैयावृत्यम् यावत् ततो रोगातङ्काद् विप्रमुक्तः । ततः पश्चात् तस्य यथालघुस्त्रको नाम व्यवहारः प्रस्थापयितव्यः स्यात् ॥ सू० १० ॥
भाष्यम् - - 'दित्तचित्तं' दीप्तचित्तम्, तत्र दीप्तं प्रदीप्तम् इन्धनेनाऽग्निरिव अकस्माल्लाभदुर्जेयशत्रुजय - मदादिना मानसिकरोगेण वा दीप्तमिव दीप्तं चित्तं यस्य स अकस्माल्लाभादिना विक्षिप्तचित्त इत्यर्थः, तं तादृशं दीप्तचित्तम् ' भिक्खु' भिक्षु 'गिलायमाणं' ग्लायन्तं ज्वरा-दिरोगाभिभूत 'नो कप्पइ तस्स गणावच्छेयगस्स निज्जूहित्तए' न कल्पते तस्य गणावच्छे'दकस्य निर्यूर्हित्तुं निराकर्तुम् इत्यादि सर्वं पूर्ववदेव ज्ञातत्र्यम् || सू० १० ॥
1
सूत्रम् - जक्खाइ भिक्खु गिलायमाणं नो कप्पड़ तस्य गगावच्छेयगस्स निज्जुहित्तए, अंगिलाए तस्स करणिज्जं वेयावडियं जाव तओ रोगायंकाओ विप्पक्को, ओ पंच्छा "स्त्र अहालहुस्सगे नामं ववहारे पद्वत्रियंवे सिया ॥ सू० ११ ॥
छाया - यंक्षाविष्टं भिक्षं ग्लायन्तं नो कल्पते तस्य गणावच्छेदकस्य निर्यूहितुम्, अग्लान्या तस्य करणीयम् वैयावृत्त्यं यावत् ततो रोगातङ्काद् विप्रमुक्तः, ततः पश्चात् तस्य यथालघुस्वको नाम व्यवहारः प्रस्थापयितव्यः स्यात् । सू० ११ ॥
कय ५