________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप
अनुक्रम
[-]
श्रीआव श्यकमल
य० वृत्तौ उपोद्घाते
॥ ४७५ ॥
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः + वृत्तिः) भाग-४
अध्ययनं [१], निर्युक्तिः [ ८६५ ], वि० भा० गाथा [-], भाष्यं [ १५१], मूलं [- / गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.. आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक" निर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्तिः
परिज्ञाशब्दार्थानुष्ठाने इलापुत्रः प्रत्याख्यानशब्दार्थानुष्ठाने तेतलिसुतः, एष गाथासमासार्थः ॥ भावार्थस्तु कथानकेभ्योऽयसेयः, तत्र 'यथोद्देशं निर्देश' इति दमदन्तानगारचरितवर्णनमद्य कालमनुष्याणां संवेगोत्पादनाय क्रियते -
हविसीसयं नगरं तत्थ दमदंतो राया । इतो य-हथिणाउरे नयरे पंच पंडवा, तेसिं च तस्स य परोप्परं वरं, जतो तेहिं पंचहिं पंडवेहिं दमदंतस्स जरासंघमूलं रायगिहं गयस्स तस्स संतिओ उ सबो विसओ दहो लूडितोय, अन्नया दमदंतो आगतो, तेण हत्थिणापुरं रोहियं, ते भएण न निंति, तो दमदंतेण भणिया-सीयाला चेव तुम्भे, सुण्णगविसए जहिच्छि यमाहिंडह, जाय अहं जरासंघसगासं गतो ताव मम विसयं लूडेह, इयाणिं निष्फिडह, ते न निंति, ताहे सविसयं गतो, अण्णया निविण्णकामभोगो पवइतो, ततो एगलविहारं पडिवन्नो, विहरंतो हत्थिणारं गतो, तस्स चाहिं पडिमं ठितो, जुहिडिलेण अणुजसानिग्गएण वंदितो, पच्छा सेसेहिवि चउहिं पंडवेहिं वंदितो, ताहे दुज्जोहणो आगतो, तस्स मणुस्सेहिं कहियं जहा सो एसो दमदंतो, तेण सो माडलिंगेण आहतो, पच्छा खंधावारेण एतेण पत्थरं पत्थरं खिवंतेण पत्थररासीकतो, जुहिट्ठिलो नियन्त्तो पुच्छे एत्थ साहू आसि, से कहियं-एस सो पत्थररासी दुज्जोहणेण कतो, ताहे सो अंवाडितो, ते य पत्थरा अवणीया, तेल्लेण अभंगितो खामितो य, तस्स किर भगवतो दमदंतस्स दुजोहणे पंडवेसु य समो भावो आसि, | एवं काययं । अमुमेवार्थ प्रतिपादयशाह
निक्वंतो हत्थिसीसाओं दमदंतो कामभोगमवहाय । नवि रज्जइ रत्तेसुं दुट्ठेसु न दोसमाजे ॥ १५१ ॥ (भा०) हस्तिशीर्षानगरात् निष्क्रान्तः प्रव्रजितो दमदन्तो राजा कामभोगानपहाय, काममत्राना भोगाः शब्दादयस्तान् परि- ४
For Private & Personal Use Only
~72~
सामायिके दमदन्तः
॥ ४७५ ॥
brary.org
