________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[8..]
गाथा
||||
दीप
अनुक्रम
[3]
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः + वृत्तिः) भाग-४
अध्ययनं [ २ ], निर्युक्तिः [ १०७३-१०७५] वि० भा० गाथा [-] भाष्यं [ २०५...] मूलं [१...] / गाथा [१] रत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक" निर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्तिः
मा. सु. १००
लोगोअगरा दोरण न हु जिणा हुंति । भावुज्जोअगरा पुणे हुंति जिणवरा चडवीसं ॥ १०७३ || लोकस्योद्योतकरा द्रव्योद्योतेन नैव जिना भवन्ति, किन्तु तीर्थकर नामकम्मोंदयतो अतुल सत्त्वार्थसम्पादनेन भावोद्यो तकराः पुनर्भवन्ति जिनवराश्चतुर्विंशतिरिति, अत्र पुनः शब्दो विशेषणार्थः, स चैतद् विशिनष्टि - आत्मानमधिकृत्य केवलज्ञानेनोद्योतकराः, लोकप्रकाशकवचनप्रदीपापेक्षया तु शेषकतिपयभव्य विशेषानधिकृत्योद्योतकराः अत एवोक्तं भवति, कोऽर्थः ?, न न भवन्ति, ननु भवन्त्येव, कांश्चन प्राणिनोऽधिकृत्योद्योतकरत्वस्यासम्भवात् चतुर्विंशतिग्रहणमधिकृतावसर्पिणीगततीर्थकर सङ्ख्या प्रतिपादनार्थ || उद्योताधिकारे एव द्रव्योद्योतभावोद्योतयोविंशेषप्रतिपादनार्थमाह
दबुजोओजओ पगासई परिमिअम्मि वित्तम्मि । भावुजो ओजोओ लोगालोग पयासे ॥ १०७४ | द्रव्योद्योतोद्योतो- द्रव्योद्योतप्रकाशः पुद्गलात्मकत्वात् तथाविधपरिणामयुक्तत्वाच्च प्रकाशयते, पाठान्तरं प्रभासते, परिमिते क्षेत्रे, अत्र यदा प्रकाशयति तदा प्रकाश्यं वस्तु अध्याहियते, यदा तु प्रभासते तदा स एव दीप्यते इति गृह्यते, भावोद्योतोद्योतो लोकालोकं प्रकाशयति प्रकटार्थ । उक्त उद्योतः सम्प्रति करमवसरप्राप्तमपि धर्मतीर्थकरानित्यत्र वक्ष्यमाणत्वाद्विहाय धम्मं प्रतिपिपादयिषुराह
दुह भावम्मोद सङ्घस्स दवमेवऽहवा । तित्ताइसहायों वा गम्माइत्थी कुलिंगो वा ॥ १०७५ ।। धर्मो द्विविधः, तद्यथा-द्रव्यधर्मो भावधम्मंश्च तत्र द्रव्ये इति द्वारपरामर्शः, द्रव्यविषयो धर्म्म उच्यते-द्रव्यस्य-अनुपयुक्तस्य धर्मो मूलोत्तरगुणानुष्ठानं द्रव्यधर्म, इहानुप्रयुक्तो द्रव्यं 'अनुपयोगो द्रव्य मिति वचनात्, द्रव्यमेव वा
... अथ 'धर्म' शब्द व्याख्यायते
Por Private & Personal Use Only
~311~
