________________
आगम
(४०)
आवश्यक - मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः) भाग-४ अध्ययनं [१], नियुक्ति: [९२४-९२५], विभा गाथा , भाष्यं [१५१...], मूलं - /गाथा-], मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत सूत्रांक
CASSAGA
तथाऽप्यत्रार्थादनन्तसङ्ख्यायामवगन्तव्यः, अनन्तभवमोचनान्मोक्ष प्रापयतीत्युक्तं द्रष्टव्यम् । आह-न सर्वस्यैव भावतो|ऽपि नमस्कारकरणे तद्भव एव मोक्षः तत्कथमुच्यते-जीवं मोचयतीत्यादि ?, उच्यते, यदि तद्भव एव मोक्षाय न भवति, तथापि भावनाविशेषाद्भवति पुनवोंघिलाभाय, बोधिलाभश्चाचिरादविकलो मोक्षहेतुरित्यतो न दोषः, तथा चाह
अरिहंतनमोकारो धन्नाण भवक्खयं करेंताणं । हिययं अणुम्मुयंतो विसोत्तियावारओ होई ॥९२४ ।। ६
धनं ज्ञानदर्शनचारित्रलक्षणं लब्धारो धन्याः-साध्यादयः तेषां भवक्षयं-तमवजीवितक्षपणं कुर्वतां यावज्जीवं हृदयममु-1* IIT विश्रोतसिकाया-विमार्गगमनस्यापध्यानस्य वारकोऽर्हन्नमस्कारो भवति, धर्मध्यानैकालम्बनतां करोतीत्यर्थः ॥ FI अरिहंतनमुक्कारो एवं खलु वण्णिओ महत्थुत्ति । जो मरणमि उवग्गे अभिक्वर्ण कीरए बहुसो॥ ९२५ ॥
अहंन्नमस्कार एवम्-उक्तप्रकारेण खलु वर्णितो महार्थ इति-महान् अर्थो यस्य स महार्थी, महार्यता चास्याल्पाक्षरत्वेऽपि द्वादशाङ्गसाहित्वात् , कथं पुनरेतदेवमित्याह-यो नमस्कारो मरण-प्राणोपरमलक्षणे उपागे-समीपे भूते अभीक्ष्णम्-अनवरतं क्रियते बहुशः-अनेकशः, ततो महत्यामापदि द्वादशाझं मुक्त्वा तत्स्थानेऽनुस्मरणान्महार्थः, इयमत्र भावना-मरणकाले।
द्वादशाङ्गपरावर्त्तनाशक्ती तत्स्थाने तत्कार्यकारित्वात् सर्वैरपि महर्षिभिरेप स्मयंत इति द्वादशाङ्गसङ्घाहिता, तद्भावाच्च। 8 महार्थ इति ॥ तथा चाह भाष्यकृत्-"जलणादिभए सेसं मोर्नु ए(उद)गरयर्ण महामोल । जुहि वाऽमिभवे घेप्पा अमोहसत्य
जह तहह ॥१॥ मोर्चुपि वारसंग स एव मरणमि कीरए जम्हा । अरिहंतनमोकारो तम्हा सो बारसंगत्थो॥२॥ सर्वपि।
बारसंग परिणामविमुद्धिहेजमेत्तागं । तकारणभावातो कह न तदत्थो नमोकारो॥३॥न तम्मि देसकाले सको मा.सू.८६ *
अनुक्रम
SCHALES
~143
