________________
आगम
(४०)
आवश्यक- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः) भाग-४ अध्ययनं [१], नियुक्ति: [८९९-९००], विभा गाथा , भाष्यं [१५१...], मूलं - /गाथा-], मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
RECE
सत्राक
--
दीप अनुक्रम [१]
श्रीआव-दचिन्तायां तु पञ्चसु चतुर्दशभागेषु द्रष्टव्यम् , तथाहि-नमस्कारवान् जीव ऊर्ध्वमनुत्तरसुरेषु गच्छन् लोकस्य सप्तसु सत्पदप्ररूश्यकमल- चतुर्दशभागेषु भवति, अधस्तु षष्ठपृथिव्यां गच्छन् लोकस्य पंचसु चतुर्दशभागेष्विति । 'फुसणावि एमेवत्ति, एवमेव पणादयः यगिरिय
स्पर्शनाऽपि वक्तव्या, नवरं सर्शनाचिन्तायां पर्यन्तवर्तिनोऽपि प्रदेशान् स्पृशतीति क्षेत्रात् स्पर्शनाया भेदेनाभिधानं ॥ वृत्तौ नम- सम्प्रति कालद्वारप्रतिपादनार्थमहस्कारे
एगं पटुच्च हिट्ठा तहेव नाणाजियाण सम्बद्धा । ॥४९॥
एक नमस्कारवन्तं जीवं प्रतीत्य यथैवाधस्तात् 'उवओग पडुच्चंतोमुहुत्त लद्धीउ होइ उ जहण्णा' इत्यादिना काल उक्तः तथैवेहापि वक्तव्यः, नानाजीवानां पुनर्नमस्कारचिन्तायां सर्वाद्धा-सर्वः कालः, लोकेऽस्याऽऽकालमविच्छेदेन जाभावात् । गतं कालद्वारम् , अधुनाऽन्तरद्वारं भावसारं चाह
अंतर पडुच्चमेगं जहन्नमंतोमुटुत्तं तु ॥ ८९९ ॥ उक्कोसेणं चेवं अद्भापरियहओ य देसूणो । नाणाजीवे नत्थि उ भावे य भवे खओवसमे ॥९००॥ नमस्कारात् परिभ्रष्टस्य पुनर्नमस्कारलाभे यदपान्तरालं तत् एकं जीवं प्रतीत्य जघन्यतोऽन्तर्मुहर्त्तम्, उत्कर्षतस्त्वे-1 तदेव दर्शयति-'अद्धा परियदृतो उ देसूणों' अर्धः पुदगलपरावर्तों देशोना, प्राप्तभावनमस्कारस्योत्कर्षतोऽप्येतावन्मात्र-18 संसारभावात् , नानाजीवान् प्रति पुनर्नास्त्यन्तरं, न खलु स कश्चनापि कालोऽस्ति यत्र सर्वथा न कस्यापि लोके नमस्कारसंभव इति, द्वारम् । भावे तु विचार्यमाणे नमस्कारो भवेत् क्षायोपशमिके, एतच्च प्राचुर्यमङ्गीकृत्योक्तम्, अन्यथा
RAGNREGROSSHCOOCK
॥५२॥
।
~106
