________________
आगम
(०५)
प्रत
सूत्रांक
[२३२
२३७]
दीप अनुक्रम [ २८०
२८५]
श्रीभग० लघुवृत्तौ
“भगवती”- अंगसूत्र- ५ ( मूलं + वृत्तिः) भाग - १
शतक [६], वर्ग [-] अंतर-शतक [-] उद्देशक [३], मूलं [२३२-२३७] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र [०५], अंगसूत्र -[०५] "भगवती" मूलं एवं दानशेखरसूरि-रचिता वृत्तिः
JCCCCCCCCC
ॐ ग्यवस्थायां श्रेणिप्रतिपाते वा अबन्धनात् सपर्यवसितत्वं, 'गइरागई पडुच' नारकादिगतिगमनमाश्रित्य सादिकः, आगमनमाश्रित्य सपर्यवसितः, 'सिद्धगइ'त्ति 'साइया अपजबसिया' इहाक्षेपपरिहाराचेवं साई अपअवसिया सिद्धा न य नामतीयकालम्मि । आसि कयाइवि सुण्या, सिद्धी सिद्धेहिं सिद्धते ||१|| सच्चे साइसरीरं, नय नामादिमयदेहसन्भावो । कालाषाइतणओ, जहा व राईदियाईणं ||२|| सब्बो साई सिद्धो, न यादिमो विजई तहा तं च । सिद्धी सिद्धा य सया, निद्दिट्ठा रोहपुच्छाए ॥३॥”चि, 'तं च' चि तच्च सिद्धानादित्वमिष्यते, यतः - 'सिद्धी सिद्धा ये' ति 'भवसिद्धिया लद्धि'ति भवसिद्धिकानां भव्यत्वलब्धिः सिद्धत्वेऽपैतीति कृत्वा अनादिकाः सपर्यवसिता वेति, कर्म्मस्थितिद्वारे 'तिन्नि बाससहस्साइं अबाहा, अबाहृणिय'त्ति(०२३५) बाट लोडने, बाधत इति बाधा-कर्मण उदयः, न बाधा अबाधा, कर्मणो बन्धस्वोदयस्य चान्तरं, अबाधया उक्तलक्षणया ऊनिका अबाधोनिका कर्म्म| स्थितिः - कर्म्माचस्थानकालः उक्तलक्षणः कर्मनिषेकः स्यात्, तत्र कर्मनिषेको नाम कर्मदलिकानुभवनार्थो रचनाविशेषः, तत्र च प्रथमसमये बहुकं निषिंचति- अनुभवति, द्वितीयसमये विशेषहीनं तृतीयसमये विशेषहीनमेव यावदुत्कृष्टस्थितिकं कर्म दलिकं तावद्विशेषहीनं २ निषिञ्चति, तथा चोक्तम्- "मोत्तृण संगमचाहं पढमाइ ठिईइ बहुतरं दब्बं । सेसे विसेसहीणं जायुकोसंति सच्चासिं ॥१॥ इदमुक्तं स्यात् बद्धमपि ज्ञानावरण कर्म त्रीणि वर्षसहस्राणि यावद वेद्यमानमास्ते, ततस्तन्यूनोऽनुभवनकालस्तस्य, स च वर्षसहस्रत्रयन्यूनत्रिंशत्सागरोपमकोटाकोटीमान इति, एवमन्यकर्मस्वप्यबाधाकालो व्याख्येयः, नवरमायुषि त्रयत्रिंशत्सागरोपमाणि निषेकः पूर्वकोटीत्रिभागश्च अबाधाकाल इति, 'वेयणिलेणं जणेणं दो समय चि केवलं काययोगप्रत्ययबन्धापेक्षया वेदनीयं द्विसमयस्थितिकं स्यात्, एकत्र बध्यते द्वितीये वेद्यते यच्चोच्यते 'वेयणियस्स जहष्णा वारस नामगोयाण अड्ड उ मुहुत्तति, तत्तु
अत्र शतक - ६ उद्देशकः ३ एव वर्तते यत् मूल संपादने उद्देशक: १ मुद्रितं तत् मुद्रणदोषः अस्ति
178
६ शतके १ उद्देशः
॥८५॥