________________
आगम
(०२)
प्रत
सूत्रांक
॥८९
११०||
दीप
अनुक्रम
[८९
११०]
श्रीसूत्रकबाङ्गचूर्णिः
॥ ६७ ॥
“सूत्रकृत” - अंगसूत्र-२ (निर्युक्ति: +चूर्णि :)
श्रुतस्कंध [१], अध्ययन [ २ ], उद्देशक [१], निर्युक्तिः [३६-४२], मूलं [गाथा ८९-११०] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता......आगमसूत्र -[०२] अंग सूत्र -[०२] "सूत्रकृत" जिनदासगणि विहिता चूर्णि:
गृह्यते, पितृभ्य इति पितृग्रामः लुप्यत इति छिद्यते तेषु जीवात्, स्वयं कदाचित् पूज्यतरं म्रियते, न च सैव माताऽन्यत्रापि भवति पिता वा, अथैकेन्द्रियादिषु प्रक्षिप्तः नैव मातापित्संबंधं लभते, न वा सुगतिः प्रेत्य सुलभा भवति, सुगतिर्नाम सुकुलं, प्रेत्य योनिस्थितिरेव, नागार्जुनीयास्तु पति 'माता पितरो य भायरो विलमेजसु केण पञ्चए' नारकदेवै केन्द्रियासंज्ञिषु च यतश्चैवं | तेण एताणि भयाणि वेहिया एतानि यान्युक्तानि - णो हूवणमंति राइओ, पेक्खिया- देहिया पस्सिया, आरंभो नाम असंयमः अनुक्तमपि ज्ञायते, परिग्रहाथ, कथं १, आरंभपूर्वको परीग्रहः, स च निरारंभस्य न भवती ततः आरंभग्रहणं, स्यादारं भादनिवृत्तस्य को दोपः १, उच्यते, 'जमिणं जगति पुढो जगा' वृत्तं ॥ ९२ ॥ 'यदि'ति यस्मात्कारणात् अस्मिन् जगति, पुढो नाम पृथक, | कम्मेहिंति यथाकर्म्मभिः लुप्यंति नरकादिषु विविधैर्दुःखैर्लुप्यते, सर्वसुखस्थानेभ्यश्यवंते, किंच- 'सयमेव कडे मि (व) गाहतु' ण | इसरादिकर्त एव, येन यथा कर्म कृतं असंबंधिदोषाद अष्टप्रकारं आत्मनि अवगाहति, आत्मा कर्म्मसुवा, अकारलोपं कृच्चा तमेक अवगाहति 'णो तेण मुचेअ अट्ठवं' नासौ तेण कर्म्मणा मुच्यतेऽस्पृष्टमस्यास्तीति, आह हि 'पावाणं च भो ! कडाणं कम्माणं' किंच-न केवल मिहानित्यता भवति, अन्यत्रापि एषा भवत्येव, तथा 'देवा गंधवरकूस्वसा असुरा' वृत्तं (९३) अथवा मा भूत्कश्चिदेवसुखेषु संग करिष्यतीत्यतस्तदनित्यताज्ञापनार्थं अपदिश्यते 'देवा गंधव्यरक्खसा' देवरगहणात् वाणमंतरभेदो, असुराणां प्रतिपक्षः, सुरा वैमानिकाः, भूमिगता असुरा एव, अथवा भूमिगता भूमिजीवा एव, अथवा भूमिगताः सरिसृपा गृह्यन्ते, इहापि च 'राया गर सेट्टि माहणा' राजानः चक्रवथाः नरा पृथग्जनाः सेट्टिणो णेगमाद्या, अधिपास्तु अधिकं पांतीत्यधिपाः, ते तु मंत्रिमहामंत्रिगणकदौवारिकादयः, माहनग्रहणात् जातिभेदः, त एते सर्व्वे एव स्वस्थानेभ्यश्यर्वते, दुःखिता नाम, नवा स्यात्कस्यचिन्मरणमिष्टं, उक्तं
[71]
कर्मव्यथा
॥ ६७ ॥