________________
आगम
(०२)
“सूत्रकृत” - अंगसूत्र-२ (नियुक्ति:+चूर्णि:) श्रुतस्कंध [१], अध्ययन [१२], उद्देशक [-], नियुक्ति: [११६-१२१], मूलं [गाथा ५३५-५५६] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता......आगमसूत्र-०२], अंग सूत्र-०२] "सूत्रकृत" जिनदासगणि विहिता चूर्णि:
संमिश्र
प्रत सूत्रांक
पाचूर्णिः
भावादि
॥२६०||
||५३५
५५६||
दीप अनुक्रम
मानेन, संमिश्रभावो नाम असतित्वमपि प्रतिपद्यमानाः अस्तित्वमेव दर्शयंति, तमेव सन्मिश्रभावं यया गिरया गृयंते, निगृह्यन्त इत्यर्थः, उम्मत्तवादं वदंति, तद्यथा-कश्चिदुन्मत्तः स्वाभाविकं ब्रवीति चेष्टते वा, क्वचिदन्यथा, अंधो वाऽध्वानं व्रजेत् क्वचित् अपथा गच्छति, एवं तेऽपि गन्धर्वनगरतुल्याः मायास्वमोपनतधनसदृशाः मृगतृष्णानिद्रामदपनर्तितालातचक्रसमाः एवमपि निश्चयाभावात् , भावानुक्त्वा पवाजातिस्मरणानि जातकान् निरन्वयाश्रयं निर्वाणं च प्रतिपद्यन्ते, एवं ते संमिश्रभाववादिनः मिथ्यादर्शनान्धकाराः जातकानेतस्यां गिरि गृहीता, यदि शून्यं कथं जातकानि?, कथं सारणं कथं शून्यता ?, किंच-यदि शून्यस्तव पक्षो मत्पक्षनिवारणं कथं भवति ।। अथ मन्यसे न शून्यस्तथापि मत्पक्ष एवासौ ॥१|अस्तित्वात् तस्य, किंच-केन शून्यता देसिता किमर्थं देशिता स्यात्रिप्पयोजना शून्यता इत्यादिभिः कर्कशहेनुभियोदिता कच्छाघरघरियार आहतियाए एलमूगो वा मम्मणमूगो चा, जहा मुंमुएति, णो एक अणेकं वा पक्खं अणुवदंति अस्ति नास्ति वा, याप्यष्टौ व्याकरणानि पठंति, ते पुण अकिरियावादिणो दुविधं धम्मं पत्रवेंति, तंजहा-इमं दुक्खं इमं एगपक्खं तावत् , अविज्ञानोपचितं १ परिज्ञानोपचितं २ ईर्यापथं ३ स्वभान्तिकं ४ च चतुर्विधं कर्म चयं न गच्छति, एतद्धि एकपाक्षिकमेव कर्म भवति, का तर्हि भावना ?, क्रियामात्रमेव, न तु चयोऽस्ति, चन्धं प्रतीत्याविकल्प इत्यर्थः, एगपक्खियं दुपक्खियं तु, यदि सत्यश्च भवति सच्चसंज्ञा च संचिपैव जीविताद् व्यपरोपणं प्राणातियातः, एतत् इह च परत्र चानुभूयते इत्यतो दुपक्खिकं यथा चौरादयः, इह दुक्खमात्रामनुभूय शेपं नरकादिष्वनुभवंति, किंच-आहंसु छलायतणं च कम्मं पडायतनमिति पड् आयतनानि यस्य तदिदं आश्रयद्वारमित्यर्थः, तद्यथा-श्रोतायतनं यावन्मनआयतनं, 'त एबमम्बंति' वृचं ॥५४०।। अक्रियाअण्णाणिआगमानं अज्झमाणा इह मिच्छत्तप
[५३५५५६]
॥२६
[264]