Page Text
________________ દુનું દમન. હત, તે આવી પહોંચ્યો અને તેણે મહામાત્યને નમીને કહ્યું. “આપની આજ્ઞાથી હું સદીક વહાણવટીને બોલાવવાને ગયો હતો. તેના આવાસે, જઈ મેં આપની આજ્ઞા તેને કહી દર્શાવી એટલે તે ક્રોધાતુર બની ગયો અને આપની સન્મુખ આવવાની સ્પષ્ટ ના પાડી. વિશેષમાં તેણે કહેવરાવ્યું છે કે હું કોઈ પણ અધિકારીનાં ઘેર જતો નથી, માટે મંત્રીશ્વરને કામ હોય, તે ખુશીથી મારાં ઘેર આવે.” વસ્તુપાળ સેવકનું કથન સાંભળીને ક્રોધાતુર થયો નહિ. માત્ર તેની વિશાળ આંખો સખ્ત થઈ અને તેણે પોતાનો હાથ મૂછો ઉપર ફેરવ્યો. તેના ભવ્ય કપાળ ઉપરની કરચલીઓ સ્પષ્ટ દેખાવા લાગી. તેણે સલક્ષને પ્રશ્ન કર્યો, " ત્યારે શું આપણે સદીનાં ઘેર જવું પડશે?” સલક્ષે સરળતાથી ઉત્તર આપ્યો. “હા, એમજઅમારે પણ કાંઈ કામ હોય, તો તેને અહીં નહિ બોલાવતાં અમે જાતેજ તેનાં ઘેર જઈએ છીએ.” સલક્ષનો ઉત્તર સાંભળીને વસ્તુપાળની લાલ આખો વધારે લાલ થઈ. તેણે ગંભીરતાથી કહ્યું. “ભલે, ચાલે ત્યારે.” એમ કહેતાંજ વસ્તુપાળ ઉઠે. તેણે સેવકને નેત્રસંકેત કર્યો એટલે તે નમીને તરતજ ચાલે ગયે. વસ્તુપાળ તૈયાર થઈને આવાસની બહાર નીકળ્યો. તેની પાછળ લક્ષ, જયદેવ અને દેવજી પણ બહાર નીકળ્યા. આવાસનાં મુખદ્વારે વસ્તુપાળનો ઘોડો અને બીજા સો ઘોડેસ્વારો તૈયાર ઉભા હતા. વસ્તુપાળ ઘોડા ઉપર સ્વાર થયો. સલક્ષ અને જયદેવ પણ ઘોડેસ્વાર થઈને આગળ ચાલ્યા. તેમની પાછળ વસ્તુપાળ અને તેની પાછળ સો જોડેસ્વારે એ પ્રમાણે ચાલતાં તેઓ બધા સદીકનાં મકાને આવી પહોંચ્યા. સદીક વહાણવટીનું મકાન એક ભવ્ય મહાલય હતું અને તેનાં જેવું મજબુત, સુંદર અને વિશાળ મકાન આખા ખંભાતમાં નહોતું. મહાલયના મુખદ્વારે પચીશ રક્ષકે હથિયારબંધ બેઠેલા હતા. તેઓ બધા ઉભા થઈ ગયા અને આ બધી શી હકીકત છે, એ સંબંધી પૂછપરછ કરવા લાગ્યા; તે દરમીયાન વસ્તુપાળના સૈનિકોએ વસ્તુપાળની આજ્ઞાથી તે બધાને કેદ કરી લીધાં. વતુપાળ, સલક્ષ અને જયદેવ ઘોડા ઉપરથી ઉતરીને સીધા મહાલયની અંદર ચાલ્યા ગયા. તેમની પાછળ વસ્તુપાળના દશ માણસો પણ ગયા. સદીક બેઠકના ખંડમાં ગાદી તકીએ પડ્યો હતો અને નગરના કેટલાક વેપારીઓની
| SR No. | 006162 |
| Book Title | Veer Shiromani Vastupal Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | |
| Publisher | |
| Publication Year | |
| Total Pages | 200 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |