Page Text
________________ વિરશિરોમણી વસ્તુપાળ છે ? ? " તે પુરૂષ કેણ છે?” વીરમે જીજ્ઞાસાથી પૂછ્યું. " સરદાર જયંતસિંહ.” મધુરીએ ધીમેથી જવાબ આપે. “યંતસિંહ !" વીરમે આશ્ચર્યયુક્ત મુખમુદ્રાથી કહ્યું. “તે તો અમારા વિરોધી મહાસામંત ત્રિભુવનપાળના પક્ષમાં છે અને વળી રાજદ્રોહી છે. તેની સલાહ શું કામની ?" મધુરીએ શાંતિથી કહ્યું. “તે રાજદ્રોહી હોય કે ન હોય, એ જોવાનું નથી. આપે તો ફક્ત તેનાથી કામ કાઢી લેવા પૂરતું જ ધ્યાન આપવાનું છે. તે મહાસામંતના પક્ષમાં છે, એ વાત મારા જાણવામાં છે; પરંતુ શું તિને આપના પક્ષમાં લાવી ન શકાય ?" શી રીતે ?" વીરમે આતુરતાથી પ્રશ્ન કર્યો. શી રીતે શું ?" મધુરીએ ત્વરાથી કહ્યું. “તે મારા દૂરના સગા હોવાથી તેને આપના પક્ષમાં લાવવાનું કામ સરલ છે. માત્ર હું તેને વાત કરું એટલીજ વાર છે; કારણકે તે મારી સાથે સારો સંબંધ રાખે છે.” વીરમ વિચારમાં પડ્યો. જયંતસિંહની આ બધી ખટપટ તો નહિ -હેય, એમ તેને ઘડીભર લાગી આવ્યું, પરંતુ મધુરીના પ્રેમને વિચાર કરતાં એ હકીકત અસત્ય હેવાનું તેને બીજી બાજુથી જણાવા લાગ્યું. મધુરી ચેતી ગઈ જયંતસિંહને પિતાનો સગો કહેવામાં તેણે ભૂલ કરી હતી, એમ તેને સ્પષ્ટ જણાયું; પરંતુ એવી એક સામાન્ય ભૂલથી તે ડરે એવી નહોતી. તેણે મુખમાં હાસ્ય, આંખમાં જાદૂ અને શરીરમાં તનનાટ લાવીને મેહિનીસ્વરૂપ ધારણ કર્યું અને મીઠા મેહક સ્વરથી કહ્યું. “શું મારાં કથનમાં આપને કાંઈ શંકા જણાય છે. પ્રિય રાજકુમાર!” વીરમે સહસા મધુરીના સામે જોયું. તેના સામે જોતાંજ તેની વિચારમાળા તૂટી પડી. એ સહાસ્ય મુખમુદ્રા, એ મદભર્યા નયને અને એ સર્વાગ સુંદર અંગનો મરેડ જોઈને ભેળાં હૃદયને રાજકુમાર ભાન ભૂલી ગયો. તેણે તરતજ જવાબ આપ્યો “ના મધુરી ! તારા સત્ય કથનમાં શંકાને સ્થાન આપું, એવો હું મૂર્ખ નથી.” મધુરી ખડખડાટ હસી પડી. એ હાસ્યમાં બે પ્રકારનો ભાવ હતા. એક ભાવ તે રાજકુમાર ઉપર મેળવેલે વિજય અને બીજો ભાવ પિતાની ચાતુરીનું અભિમાન. - મધુરી આગળ બેલવા જતી હતી, એટલામાં તેની દાસીએ ઓરડાનાં કારમાં ૯ભા રહીને સંકેત કર્યો અને ત્યારપછી તે ત્વરાથી ચાલી ગઈ.
| SR No. | 006162 |
| Book Title | Veer Shiromani Vastupal Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | |
| Publisher | |
| Publication Year | |
| Total Pages | 200 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |