________________ 28 વીરશિરોમણી વસ્તુપાળ. તારી ભૂલ છે, મધુરી! મને તારા ઉપર અથાગ વિશ્વાસ છે અને તારાથી કઈ વાત છૂપી રાખવાની જરૂર નથી, પરંતુ મારી ચિંતા રાજકીય વિષયની હેવાથી હું તેને કહેવાની ના પાડું છું; કારણકે એ સાંભળીને તારાં કોમળ હૃદયને દુઃખ થશે.” વીરમે ભોળપણથી જવાબ આપ્યો. “મને દુઃખ થાય તો ભલે થાય. આપનાં દુઃખમાં અને ચિંતામાં ભાગ લેવાનું શું મને-આપની વહાલી મધુરીને હક નથી ?" મધુરીએ વીરમના ખભા ઉપર હાથ મૂકીને જીગરને હચમચાવી મૂકે એવા સ્વરથી પૂછયુ. વીરમ ભોળવાઈ ગયો; તેનું જીગર હચમચી ગયું. તેણે તરતજ કહ્યું“તને હક છે, હાલી ! મારાં દુઃખ અને ચિંતામાં ભાગ લેવાને તને હક છે. મારી ચિંતાનું કારણ જાણવાને તું માગે છે તે સાંભળ. મારા પિતા મારાથી ગુસ્સે થયા છે, રાજ્યના મંત્રીએ મારાથી વિરૂદ્ધ છે અને મારા કરતાં મારા ભાઈ વીસલને સર્વ કઈ ચાહે છે, કારણકે તે ક્વટી પણ મીઠાબોલે છે અને હું સાચાબોલે પણ ક્રોધી છું.” " “પણ એથી આપને ચિતામગ્ન શામાટે રહેવું જોઈએ ?" મધુરીએ વાતમાં ઉંડા ઉતરવા માટે પ્રશ્ન કર્યો. વીરમે સહજ ઉદાસીનતાથી જવાબ આપે. “ચિંતામાં મગ્ન રહેવાનું કારણ છે, મધુરી ! રાજની ઉંડી અને ગુપ્ત બાબતોને તું શી રીતે જાણી શકે ?" * * * મધુરી મુખ ઉપર કરૂણ ભાવને લાવી બેલી. “એવી બાબતને હું ન જાણું, તે તે સર્વથા સ્વભાવિકજ છે; પરંતુ પ્રિય રાજકુમાર ! મને કહે કે એવી કઈ બાબત છે કે જેને લઈને આપ ચિંતામગ્ન રહ્યા કરે છે ?" વીરમને ક્ષણવાર વિચાર થયો કે આ અજાણી સુંદરીને રાજકીય વિાત કહેવી જોઈએ નહિં. પણ તેને એ વિચાર બહુવાર ટકી શકો નહિ. મધુરી ધીમેથી ખસીને વીરમની લગોલગ આવી બેઠી હતી અને તેનાં સુકોમળ શરીરના સ્પર્શથી વીરમ પિતાનું ભાન ભૂલી ગયો હતો, તેને લાગ્યું કે ગુજરાત તો શું પણ ત્રણ લેકનું રાજ્ય આ રૂપની રાશિ આગળ તુચ્છ છે. આવી સુકમળ, પ્રિયવંદા અને પ્રેમમયી સુંદરીથી કઈ વાત-રાજકીય વાત પણ શા માટે ગુપ્ત રાખવી જોઈએ? મધુરીના બને કરને પિતાના હાથમાં લઈ વીરમે આવેગથી કહ્યું. “મધુરી ! હું બીજી બાબતેની દરકાર કરૂં તે નથી; પરંતુ એકજ