Page Text
________________ 14. વીરશિરામણી વસ્તુપાળ. કાવત્રાં કરી રહ્યાં હતાં. પાટણમાં મહારાજા ભીમદેવને મળી અને મહામંત્રી શ્રીધરને સમજાવી તથા ધોળકામાં મંત્રી નાગડ અને ચાહડને ઉશ્કેરીને તેઓએ કેટલેક અંશે ખટપટને જગાડી હતી અને છેવટ વારધવળના પાટવીકુમાર વીરમને કપટજાળમાં ફસાવીને રાજ્યસત્તાને પિતાના અધિકારમાં લેવાનો પ્રયાસ શરૂ કર્યો હતો. આ સમય દરમ્યાન વીરમ અને મધુરીને પ્રેમ-સહવાસ ચાલુ હતો અને તેથી વીર પાટણ અને ધોળકાની રાજખટપટને ભૂલી જઈ કેવળ એશ-આરામ ભોગવતોહતો. મધુરી અને સન્યાસીની સલાહથી તેણે જયંતસિંહને મળવાનું અને તેની સહાય મેળવવાનો નિશ્ચય કર્યો હતો, એ વાચકેના જાણવામાં છે. મધુરીએ આજે વીરમના નિશ્ચયને અમલમાં મૂકવાની ગોઠવણ કરી હતી અને જયતસિંહને મળવાને માટે ત્રિભુવનપાળ સેલંકીના વાડાનું સ્થળ પસંદ કર્યું હતું. રાત્રિને વખત હતા. વાડીમાં સર્વત્ર અંધકાર વ્યાપી ગયું હતું અને આકાશમાં ચમકતા તારાઓ વિના પ્રકાશનું નામ કે નિશાન નહોતું, પણ કેટલાક રામય પછી વાડે મશાલનાં અજવાળાથી પ્રકાશિત બની ગયો. મશાલના પ્રકાશમાં આંબાના વૃક્ષ નીચે બે માણસો ઉભેલા જોવામાં આવતા હતા. તેમાં એક પુરૂષ હતા અને બીજી સ્ત્રી હતી. તેઓની અવસ્થા લગભગ સમાન હતી એટલે કે બન્ને જુવાન વયના હતા. વાચક મહાશયો આ સ્ત્રી પુરૂષને ઓળખતા હોવા જોઈએ. જુવાન પુરૂષ એ વીરમ હતા અને જુવાન સ્ત્રી એ મધુરી હતી. બન્ને પરસ્પર ધીમેથી વાર્તાલાપ કરતા હતા અને તેમનાથી કેટલેક દૂર બે મશાલચી મશાલ પકડી બેઠા હતા. જયંતસિંહને આવવાનો વખત હવે થઈ ગયું છે.” મધુરીએ કહ્યું. હા.” વીરમે કહ્યું અને પછી પૂછ્યું. “પણ તે તારે શો સગે થાય છે, તે તે તેં મને કહ્યું જ નહિ ?" મધુરી એ મનને શે ઉત્તર આપ એ વિષે જરા વિચારમાં પડી. પણ વિચાર કરતાં તેણે બહુ વાર લગાડી નહિ. તેણે ક્ષણવાર રહીને જ કહ્યું. “એ તે હું આપને કહેવાની જ હતી, પરંતુ અત્યારસુધી હું તે કેમ ભૂલી ગઈ, એ મને સમજાતું નથી.' “જેમ તું કહેવું ભૂલી ગઈ હતી, તેમ હું પૂછવું પણ ભૂલી ગયે હતા.” વીરમે સરલતાથી કહ્યું. આપનું કથન સત્ય છે.” મધુરીએ હસીને કહ્યું. " કઈ કઈ
| SR No. | 006162 |
| Book Title | Veer Shiromani Vastupal Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | |
| Publisher | |
| Publication Year | |
| Total Pages | 200 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |