________________
88808 राजा कुलवधूर्विप्रा नियोगी मन्त्रिणस्तथा ।
स्थानभ्रष्टा न शोभन्ते दन्ताः केशा नखा नराः ।। १३ ॥ राभ, डुसीन अंताखो, अधिकारी, मंत्रीयो, छंत, देश, नम तथा પુરુષો-એ બધા સ્થાનભ્રષ્ટ થતાં શોભતા નથી. ।।૧૩।।
रसाय पीडितोऽपीक्षु-र्बद्धमप्यम्बु शस्यकृत् । भृशं कुसुम्भमञ्जिष्ठे रङ्गाय क्षुण्णखण्डिते ।।१४।। શેલડીને બહુ પીડતાં પણ તે મધુર રસ આપે છે, પાણીને બાંધામાં બાંધી મૂકતાં તે ધાન્યને નીપજાવે છે, કસુંબાને વધારે ઘુંટતાં અને મજીઠને वधारे मांडतां ते रंग खाये छे. ॥१४ ॥
रहो हुतवहोदर्चि- करालां वीक्ष्य योषितम् ।
नृणां द्रवीभवत्येव मनो मदनवन्मृदु ।। १५ ।।
અગ્નિની ઉછળતી જ્વાળાઓને જોઇને જેમ કોમળ મીણ પીગળી જાય છે, તેમ એકાંતમાં સ્ત્રીને જોતાં માણસોનું મન અવશ્ય દ્રવીભૂત જ થઇ भय छे. ॥१५॥
रुष्टा तुष्टा च जाताहं स तु तुष्टः सदाभवत् । रात्रिः श्वेता च कृष्णा च दिवसस्त्वेकरूपभाक् ।। १६ ।। અહો! હું તો રુષ્ટમાન અને તુષ્ટમાન થઇ અને તે મારો સ્વામી તો સદા સંતુષ્ટ જ રહ્યો. રાત્રિ શ્વેત અને કૃષ્ણ હોય છે, પણ દિવસ તો સદા એક રૂપવાળો જ હોય છે-(આ એક સ્ત્રીના વિચારો છે.) II૧૬॥ रुद्रोऽद्रिं जलधिं हरिर्दिविषदो दूरं विहाय श्रिता, भोगीन्द्राः ः प्रबला अपि प्रथमतः पातालमूले स्थिताः । लीना पद्मवने सरोजनिलया मन्येऽर्थिसार्थाद्भिया; दीनोद्धारपरायणाः कलियुगे सत्पुरुषा केवलम् ।।१७।। શંકર હિમાલયમાં છુપાઇ ગયો, વિષ્ણુ સમુદ્રમાં જઇને સુઇ ગયો,
૨૨૩
