________________
आगम
(४४)
“नन्दी'- चूलिकासूत्र-१ (मूलं+वृत्तिः )
................ मूलं [-]/गाथा ||३|| ......... मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[४४], चूलिका सूत्र-[१] “नन्दीसूत्र" मूलं एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सूत्रांक
||३||
ACCASAGACCOCOCCAS
नीत्या ज्ञानादिषु यतमानस्य भावनाप्रकर्षे सत्यशेषरागादिक परिक्षयतो भवति मुक्तिः, एतेन यदुक्तम्-'तत्स्नेहव-12 शाच तत्सुखेषु परितर्षवान् भवती'त्यादि, तदपि निर्विषयमगन्तव्यम् , उक्तनीत्या तस्ववेदिनः परितर्षाद्यभावा-18I दिति स्थितं । सायाः पुनराहु:-प्रकृतिपुरुषान्तरपरिज्ञानान्मुक्तिः, तथाहि-"शुद्धचैतन्यरूपोऽयं, पुरुषः परमा
सांख्यमुर्थतः । प्रकृत्यन्तरमज्ञात्वा, मोहात्संसारमाश्रितः॥१॥” ततः प्रकृतेः सुखादिखभावाया यावत् न विवेकेन ग्रहणं तावन्न मुक्तिः, केवलज्ञानोदये तु मुक्तिः, तदप्यसद्, आत्मा खेकान्तनित्यः, सुखादयस्तूत्पादव्ययधर्माणः, ततो विरुद्धधर्मसंसर्गादात्मनः प्रकृतेर्भेदः प्रतीत एव, किं न मुक्तिः?, अथैतदेव संसारी न पर्यालोचयति ततो न मुक्तिः, यद्येवं 8 तर्हि सर्वदाऽप्यमुक्तिरेव, प्राप्तविवेकाध्यवसायस्थासम्भवात् , तथाहि-यावत्संसारी तावन्न विवेकपरिभावनं, अथ
च विवेकपरिभायने संसारित्वव्यपगमः, ततो विवेकाध्यवसायासम्भवात् न कदाचिदपि संसाराद्विप्रमुक्तिः, अपि च-11 8 सृष्टेरपि प्रागात्मा केवल इष्यते, ततस्तस्य कथं संसारः?, कथं वा मुक्तस्य सतो न भूयोऽपि, अथ सृष्टेः प्रागात्मनो दिक्षा ततो दिक्षावशात्प्रधानेन सहेकतामात्मनि पश्यतः संसारः, मुक्तिस्तु प्रकृतेदुष्टतामवधार्य प्रकृतेविरागतो भवति, ततो न पुनः प्रकृतिविषया दिदृक्षेति न भूयः संसारः, तदप्ययुक्तम् , स्वकृतान्तविरोधात्, तथाहि-दिदृक्षा
नाम द्रष्टुमभिलाषः, स च पूर्वदृष्टेष्वर्थेषु तथास्मरणतो भवति, न च प्रकृतिः पूर्वं कदाचनापि दृष्टा, तत्कथं तद्वि६षयो स्मरणाभिलाषी ?, अपि च-स्मरणाभिलाषौ प्रकृतिविकारत्वात् प्रकृते विनी, स्मरणाभिलाषाभ्यां च प्रकृत्य
दीप अनुक्रम
१.
SAREA
marana
Samsunmurary.org
~82~
