________________
आगम (४१/२)
"पिण्डनियुक्ति”- मूलसूत्र-२/१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) मूलं [४६५] → "नियुक्ति: [४३०] + भाष्यं [३२...] + प्रक्षेपं [४...]" . मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४१/२], मूलसूत्र - [०२/२] "पिण्डनियुक्ति” मूलं एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत गाथांक नि/भा/प्र ||४३०||
नाम् ' अप्पाणि' सन्देशं कथयति, यथा सा ते माताऽसुकं भगति, स वा ते पिता इदं भणति । सम्मति स्वामारप्रामाविया लोको-16 त्तरे छन्नां दूतीमाह| दइत् ख गरहियं अप्पाहिउ बिइयपच्चया भणति । अविकोबिया सुया ते जा आह इमं भणसु खंति ॥ ४३१।।
व्याख्याकोऽपि साधः कस्याधित पुत्रिकया ' अपाहितः सन्दिष्टः सन् एवं विचिन्तयति द्वतीवं खल गर्हितं. सावयत्वात. तत एवं विचिन्त्य द्वितीयपत्ययात्-द्वितीयसलाटकसाधुमों मां दूतीदोपदुष्टुं ज्ञासीदिल्येवमर्थ भगवन्तरेणेदं भणति-पथा 'अविकोविदा' अकुशला जिनशासने सा तव सुता या आह-इदं भण मदीयां 'खन्ति' जननीमिति, साऽप्परगतार्थसन्देशिका द्वितीयसङ्घाटकसाधुचित्तरक्षणार्यमेवं भणति-वारयिष्यामि तां निजमुतां येन पुनरेवं न सन्दिशतीति । सम्मति स्वग्रामविषयामुभयपक्षपच्छन्ना दूतीमाहउभयेऽवि य पच्छन्ना खंत ! कहिज्जाहि खंतियाएँ तुमं । तं तह संजायंति य तहेव अह तं करेज्जासि॥३२॥
व्याख्या-उभयस्मिन्नपि च ' लोकलोकोत्तररूपे पक्षे पच्छन्ना दूतीय, यथा 'खंत 'ति विभक्तिलोपात खन्तस्य-पितुरथया । 'खन्तिकायाः जनन्यास्त्वं कथय, यथा तद् विदितं विवक्षितं कार्य तथैव सञ्जातम् , अयत्रा तद्विवक्षितं तयैव कुर्याः । सम्मति प्रकट परग्रामदूतीत्वमाश्रित्य दोषान् दृष्टान्तेनोपदर्शयति
गामाण दोण्ह वेरै सेज्जायरि धूय तत्थ खंतस्स । वहपरिणय खंतऽज्झत्थ(प्पाह)णं व णाए कए जुई ॥४३३॥
दीप अनुक्रम [४६५]
~256~
