________________
आगम
(४१/२)
प्रत
गाथांक
नि/भा/प्र
||२५६||
दीप
अनुक्रम [ २८० ]
मूलं [ २८० ]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित
पिण्डनिर्युतेर्मलयागियाष्टत्तिः
॥ ८५ ॥
“पिण्डनिर्युक्ति”- मूलसूत्र -२/१ (मूलं + निर्युक्तिः+वृत्तिः)
-->
“निर्युक्तिः [२५६] + भाष्यं [ २३...] + प्रक्षेपं [२...]"
८०
आगमसूत्र - [४१/२] मूलसूत्र - [०२/२] "पिण्डनिर्युक्ति" मूलं एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्तिः
***♠♠♠♠♠
वृति, अनेन 'संकवनं ति व्याख्यानं, तथा 'अङ्गारेषु' निर्देमाधिरूपेषु 'येसने 'बेसनग्रहणमुपलक्षणं तेन बेसन रिभरका प्रश्तेि : प्रतिदोष सति यो धूम उच्छलति स वेसनाङ्गारधूम इति ज्ञातव्यं, पूर्वगाथायां धूम इत्यस्य पदस्यायमर्थो भावनीय इत्यर्थः । वेसनशब्दस्य च व्यस्तः सम्बन्ध आत्यात अङ्गारादीनां च मध्ये एकं द्वे त्रीणि वाघाकर्मिकाणि द्रष्टव्यानि, अनेन च धूपेन या व्याप्ता स्थाली तक्रादिकं वा तदपि पूतिः । उक्ता बादरपूर्ति:, अथ सूक्ष्मपूतिमाह
'धूमेगंधे अवयवमाहिं सुहुमपूई उ । सुंदरमेयं पूई चोयग भणिए गुरू भइ || २५७ ॥
व्याख्या - अत्रैकारद्वयस्प छन्दोऽर्थत्वादादिशब्दस्य व्यत्ययान्मकारस्य चालाक्षणिकत्वादेवं निर्देशो द्रष्टव्य:-' इन्धन धूपगन्धा* यवयवैः' इति, इन्धनग्रहणं चोपलक्षणं, ततोऽङ्गारा अपि गृह्यन्ते, आदिशब्देन च बाष्पपरिग्रहः, ततोऽयमर्थः - इन्धनाङ्गारावयवधूमगन्धवाष्पैराधाकर्म्मसम्बन्धिभिः सम्मिश्रं यत् शुद्धमशनादिकं तत् सूक्ष्मपूतिः । एषा च किल सूक्ष्मपूतिर्न आगमे निषिध्यते, ततश्चोदक आइ' सुन्दरं ' युक्तमेनां पूर्ति वर्जयितुं, तत्कि नागमे निषिध्यते ?, एवं परेणोक्ते गुरुर्भणति
धूमेगंधे अवयवमाई न पूइयं होइ । जेसिं तु एस पूई सोही नवि विज्जए तेसिं ॥ २५८ ॥ व्याख्या अत्रापि पदयोजना प्रागिव, ततोऽयमर्थः - इन्धनागारावयव धूम गन्धवाष्पैराधाकर्मसम्वन्धिभिर्मिश्रं पूतिर्न भवति, येषां तु मतेन पूतिर्भवति तेषां मतेन साधोः शुद्धिः सर्वथा न विद्यते । एतदेव भावयति—
इंधन अगणी अवयव धूमो बप्फो य अन्नगंधो य । सब्र्व्वं फुसंति लोयं भन्नइ सव्वं तओ पूई ॥ २५९ ॥
Education Inn
For PalPrata Use Only
~ 173~
बादरा पृ
ति: सूक्ष्म
पूते रसा
ध्यता
॥ ८५ ॥
yor
