________________
आगम (४१/२)
"पिण्डनियुक्ति”- मूलसूत्र-२/१ (मूलं नियुक्ति:+वृत्ति:) मूलं [२६३] → “नियुक्ति: [२४०] + भाष्यं [२३...] + प्रक्षेपं " . मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [४१/२], मूलसूत्र - [०२/२] "पिण्डनियुक्ति" मूलं एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
गाथांक नि/भा/प्र ||२४०||
एमेव य कम्ममिऽवि उण्हवणे नवरि तत्थ नाणत्तं । तावियत्रि लीगएणं मोयगचुन्नी पुणकरणं ॥ २४ ॥
व्याख्या-यथा कृतस्य सम्भवः स्वरूपं चोक्तम् एवं कर्मण्यपि द्रष्टव्यं, नवरं तत्र कर्मणि 'उष्णापने उम्गीकरणे 'नानाव विशेषः, तथाहि-तापितविलीनेन' तापितेन विलीनेन च गुडादिना मोदकचूयाः पुनर्मोदकत्वेन करणं नान्यथा, तथा तुवर्यादिभक्तमपि राज्युपितं द्वितीयदिने भूयः संस्कारापादनेन कर्पतया निष्पाद्यमानं नानिमन्तरेण निष्पाद्यते ततोऽवश्यं कर्मयुषणायने नानात्वम् । सम्पत्यत्रैव कल्प्याकलयविधिमाह
अमुगंति पुणो रडं वाहमकप्पं तमारओ कप्पं । खेत्ते अंतो बाहिं काले सुइव्वं परेव्वं वा ॥ २४१ ॥
व्याख्या-मिक्षार्थ प्रविष्ट साधं प्रति यदि ग्रहस्थो भणति-यथाऽन्यस्मिन् गृहे विहत्य च्यावर्तमानेन त्वया भयोऽपि मादे समागन्तव्यं, यतोऽहम् 'अमुकं' मोदकचूादि भूयोऽपि राद्धं गुडपाकादिदानेन मोदकादि कृत्वा दास्यामि, एवमुके तथाकृत्वा चेद-16 दाति तहि तन्न कल्पते, कम्मौदेशिकत्वात् , 'आरात् ' भूयः पाकारम्भादक पुनः कल्प्य, दोषाभावात् , तथा क्षेत्रेऽन्तर्वहिवा काले वस्तनं परतरदिनभवं वाऽकल्प्यमारत: कल्प्यम्, इयमत्र भावना-पद गृहस्पान्तबहिर्वा मोदकचूपादिक मोदकादितयोपस्करिष्यामि | कालविवक्षायां यदय श्वः परतरे वा दिने भूयोऽपि पक्ष्यामि तनुभ्यं दास्यामीत्युक्ते तथैव चेकवा ददाति ततो न कल्पते, भूयोऽपि पाकादू, आरतस्त्वसंसक्तं कल्पते । तथा चाह
जं जह व कयं दाहं तं कप्पइ आरओ तहा अकयं । कयपाकमणित्ति ठियपि जावत्तियं मोत्तं ॥२४२॥
दीप अनुक्रम [२६३]
܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀
~166~
