________________
आगम
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययन [-], मूलं [-/गाथा-], नियुक्ति: [७७७], भाष्यं [१२४...]
(४०)
प्रत
आवश्यक- भणइ-अस्थि पुण भारहे वासे कोइ जो निओए वागरेजा, भगवता भणितं-अस्थि अज्जरक्खितो, ततो माहणरूवेण हारिभद्री
[दा सो आगतो, तं च थेररूवं करेऊण पचइएमु निग्गएसु अतिगतो, ताहे सो वंदित्ता पुच्छइ-भगवं! मम सरीरे महल-IIयवृत्तिः वाही इमो, अहं च भत्तं पञ्चक्खाएज ततो जाणह मम केत्तिय आऊयं होजा?, जविएहिं फिर भणिया आऊसेढी,
विभागा१ तत्थ उवउत्ता आयरिया जाव पेच्छंति आ वरिससतमहियं दो तिन्नि वा, ताहे चिंतेइ-भारहो एस मणुस्सो न भवइ, विजाहरो वा वाणमंतरो वा, जाव दो सागरोवमाई ठिती, ताहे भमुहाओ हत्थेहि उक्खिवित्ता भणइ-सको भवाणं, ताहे सर्व साहइ-जहा महाविदेहे मए सीमंधरसामी पुच्छितो, इहं चम्हि आगतो, तं इच्छामि सोउं निओयजीवे, ताहे से कहिया, ताहे तुट्ठो आपुच्छइ-वञ्चामि ?, आयरिया भणंति-अच्छह मुहुत्तं, जाव संजता एन्ति, एत्ताहे | दुक्कहा संजाता, थिरा भवंति जे चला, जहा एत्ताहेऽवि देविंदा एन्तित्ति, ततो सो भणति-जइ ते ममं पेच्छंति
सुत्रांक
दीप
28-%25%-05465%95
अनुक्रम
भणति-अस्ति पुनर्भारते घर्ष कश्चित् यो निगोदान प्याकुर्यात् ?, भगवता भणितम्-अस्ति आर्यरक्षितः, ततो ब्राह्मणरूपेण स भागतः, तच्च स्थविररूप कृत्वा प्रव्रजितेषु निर्गतेषु अतिगतः, तदा स बन्दिस्या पृच्छति-भगवन् ! मम धारीरे महान् व्याधिरयम् , अहं च भक्तं प्रत्यास्यायां ततो ज्ञापयत मम किय| दायुरस्ति ?, यविकेषु किल भणिता आयुश्रेणिः, तत्रोपयुक्ता आचार्या यावत्पश्यन्ति आयुर्वर्षशतमधिकं हे त्रीणि वा, तदा चिन्तयति-भारत एष मनुष्यो न भवति, | विद्याधरो वा म्यन्तरो वा, यावत् रे सागरोपमे स्थितिः, तदा ध्रुवौ हस्ताभ्यामुक्षिप्य भणति-शको भवान्, तदा सबै कथयति-यथा महाविदेदेषु मया सीमन्धरस्वामी पृष्टः, इह चास्वागतः, तदिच्छामि श्रोतुं निगोदजीवान् , तदा तम्मै कथिताः, तदा तुष्ट आपृष्ठति-वजामि, भाचार्या भणन्ति-विष्ठत मुहूर्त, यावासयता आयाति, अधुना दुष्कथा संजाता, स्थिरा भवन्ति ये चलाः, यथाऽधुनाऽपि देवेन्द्रा आयान्तीति, ततः स भणति-पदि ते मां पश्यन्ति.
| ॥३०९॥
JAMERAMKunal
Standiorary.om
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] “आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्ति:
~621 ~