________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप
अनुक्रम
H
आवश्यक ॥२१७॥
“आवश्यक”- मूलसूत्र - १ (मूलं + निर्युक्तिः + वृत्तिः) अध्ययन [ - ], निर्मुक्तिः (१०६),
मूलं [- /गाथा ),
भाष्यं [१९४...]]
आहे न सका ताहे पिसायरूवं विउयति, जहा कामँदेवे, तेण उवसग्गं करेई, जाहे न सका ताहे वग्धरुवं विजवति, सो दाढेहिं नखेहि य फालेइ, खारकाइएण सिंचति, जाहे न सका ताहे सिद्धत्थरायख्वं विउति, सो कट्टाणि कलुणाणि विलवइ एहि पुत्त ! मा मा उज्झाहि, एवमादि विभासा, ततो तिसलाए विभासा, ततो सूर्य, किह ?, सो ततो खंधावारं विज्वति, सो परिपेरंतेसु आवासिओ, तत्थ सूतो पत्थरे अलभंतो दोपहवि पायाण मज्झे अनिंग जालेत्ता पायाण उवरि उक्खलियं काउं पयइओ, जाहे एएणवि न सक्का ततो पण विउयति, सो ताणि पंजराणि बाहुसु गलए कण्णेसु य ओलएइ, ते सउणगा तं मुंडेहिं खायंति विंधंति सण्णं काइयं च वोसिरंति, ताहे खरवार्य बिउबेइ, जेण सक्का मंदरंपि चालेडं, न पुण सामी विच तेण उप्पाडेत्ता उप्पाडेत्ता पाडेइ, पच्छा कलंकलियवायं विउचाइ, जेण जहा चक्काइट्ठगो वह ममाडेिजइ, नंदिआपत्तो वा, जाहे एवं न सका ताहे कालचकं विउयति, तं घेत्तूर्ण उडुं गगणतलं गओ, एत्ताहे
१] यदा न तदा पिशाचरूपं विकुर्वति, यथा कामदेवे तेनोपसर्गं करोति यदा न शक्तस्तदा व्यानरूपं विकुर्वति स दंष्ट्राभिर्नश पाटयति क्षारकाविक्या सिञ्चति यदा न शक्कलदा सिद्धार्थराजरूपं विकुर्वति, स कष्टानि करुणानि विलपति एहि पुत्र मा मा उन्सीः एवमादिर्विभाषा, ततक्षिशल्या विभाषा, ततः सूर्य, कथं ? स तत्तः स्कन्धावारं विकुर्वति, स पर्यन्तेषु परितः आवासितः, तत्र सूदः प्रस्तरान लभमानो द्वयोरपि पदोर्मध्येऽमिं ज्वलबिया पदोषपरि पिठरिकां कृत्वा पत्कुमारब्धवान् यदेतेनापि न शकस्ततञ्चाण्डालं विकुर्वति स वाले पञ्जराणि बाह्वोर्गले कर्णयोध उपलगयति ते शकुनास्तं तुण्डेः खादन्ति विध्यन्ति संज्ञां कायिक च व्युत्सृजन्ति तदा खरवासं विकुर्वति येन शक्यते मन्दरोऽपि चालवितुं न पुनः स्वामी विचलति तेनोत्पाव्य उत्पाका पातयति, पश्चात्कलङ्कलिकावानं विकुर्वति, येन यथा चक्राविद्धः तथा भ्राम्यते नन्यावत वा यदैवं न शक्तस्तदा कालचक्रं विकुर्वति, तद्दीखोर्ध्वं गगनतलं गतोऽधुना. * कामदेवो तवो उदसमां प्र०.
Education intimatio
For Only
हारिभद्रीयवृत्तिः विभागः १
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित आगमसूत्र [४०], मूलसूत्र - [०१] “आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्तिः
~ 437 ~
॥२१७॥