________________
आगम
“आवश्यक”- मूलसूत्र अध्ययन [-], मूलं [-/गाथा-], नियुक्ति: [५०६], भाष्यं [११४...]
(४०)
प्रत
चालिणी जारिसो कओ, तहवि भगवं न चालिओ, ताहे उसे वज्जतुंडे विउबइ, ते तं उदंसा वज्जतुंडा खाईति, जे एगेण |पहारेण लोहियं नीणिति, जाहे तहवि न सका ताहे उण्होला विउबति, उण्होला तेल्लपाइआओ, ताओ तिक्खेहिं तुंडेहि | अतीव डसंति, जहा जहा उपसग्गं करेइ तहा तहा सामी अतीव झाणेण अपाणं भावेइ , जाहे तेहिं न सकिओ ताहे|
विच्छुए विउचति, ताहे खायंति, जाहे न सका ताहे नउले विउबइ, ते तिक्खाहिं दाढाहिं उसंति, खंडखंडाई च अवकणेति, पच्छा सप्पे विसरोसपुण्णे उग्गविसे डाहजरकारए, तेहि वि न सका, मूसए विउबइ, ते खंडाणि अवणेत्ता तत्थेव
बोसिरति मुत्तपुरीसं, ततो अतुला वेयणा भवति, जाहे न सका ताहे इत्थिरूवं विउबति, तेण हस्थिरूपेण सुंढाए गहाय है सत्तट्टताले आगार्स उक्खिवित्ता पच्छा दंतमुसलेहिं पडिच्छति, पुणो भूमीए "विंधति, चलणतलेहि मलइ, जाहे न सको
ताहे हस्थिणियारूवं विउबति, सा हत्थिणिया सुंडाएहि दंतेहिं विंधइ फालेइ य पच्छा काइएण सिंचाइ, ताहे चलणेहिं मलेइ
सूत्राक
दीप
अनुक्रम
T
चाकनीसदशः कृतः, तथापि भगवास चलति (पक्षिता,), तवा उद्देशान् बचतुण्डान बिकुर्वति, ते तमुया वत्रतुण्डाः सादन्ति, ये एकेन प्रहारेण रुधिरं निष्काशावन्ति, बदा तथापि न शक्ततदा पवेकिका विकुर्वति, 'पहोला इति तैलपापिया' सास्तीवगैस्तुपैरतीव दशन्ति, यथा यथोपसर्ग करोति तथा तथा स्वाम्यतीव पानेनामानं भावयति, बदा तेन पाकितातो वृधिकान् बिकुति, तदा खादन्ति, पदा न शक्तस्तदा नकुलान् विकर्वति, ते तीक्ष्णाभिष्ट्रिाभिदेशन्ति, सपडसादानि च अपनयन्ति, पश्चात् सनि विषरोषपूर्णान् उपविषान् दाहम्बरकारकान , तैरपि न शक्तो मूषकान् विकुर्वति, ते खण्डान्यपनीय तत्रैव पुरुषजन्ति भूत्रपुरीषं, ततोऽतुला बेदना भवति, यदा न शाक्तिस्तदा हसिरूपं विकृति, तेन हस्तिरूपेण सुपचया गृहीत्वा सप्लाटतालानाकाको परिक्षष्य पाइन्तमुशलाभ्यां प्रतीच्छति, पुनर्भूम्यां विध्यति, चरणतलैमईयति, बदाम शक्कलदा इस्तिनीरूपं विकुर्वति, साइसिनी शुण्डाभिदन्तैर्विध्यति विदारयति च पवाकाधिकेन सिञ्चति, तदा चरमैमदेवति, उबंधति..
www.jandiarary.om
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] "आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्ति:
~ 436~