________________
आगम
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययन [३], मूलं -1 [गाथा-७...], नियुक्ति: [११३०], भाष्यं [२०४...,
(४०)
प्रत सूत्रांक
||७..||
यरहितं 'विजानन्' अवबुध्यमानः तथाऽपि तीर्थकरोऽयमित्येवं भावशुभया 'नमन्' प्रणमन् 'स' प्रणामकर्ता 'प्रामोति' आसादयति 'निर्जरां' कर्मक्षयलक्षणां 'विपुलां' विस्तीर्णामिति गाधार्थः ॥ ११३० ॥ एष दृष्टान्तः, अयमर्थोपनयःलिंगं जिणपण्णत्तं एव नमंतस्स निजरा विउला । जइवि गुणविप्पहीणं वंदइ अज्झप्पसोहीए ॥ ११३१॥
व्याख्या-लिजयते साधुरनेनेति लिङ्ग-रजोहरणादिधरणलक्षणं जिनैः-अर्हनिः प्रज्ञप्त-प्रणीतम् एवं' यथा प्रतिमा इति 'नमस्कुर्षतः' प्रणमतो निर्जरा विपुला, यद्यपि गुणैः-मूलोत्तरगुणैर्विविधम्-अनेकधा प्रकर्षण हीनं-रहितं गुणविप्रहीणं, 'वन्दते' नमस्करोति 'अध्यात्मशुद्ध्या' चेतःशुवेति गाथार्थः ॥ ११३१॥ इत्थं चोदकेनोक्त दृष्टान्तदान्तिकयोवैषम्यमुपदर्शयन्नाचार्य आहसंता तिस्थयरगुणा तित्थयरे तेसिमं तु अज्झप्पं । न य सावजा किरिया इयरेसु धुवा समणुमन्ना ॥ ११३२ ।। | व्याख्या-'सन्तः' विद्यमानाः शोभना वा तीर्थकरस्य गुणास्तीर्थकरगुणा-ज्ञानादयः, व?-'तीर्थकरें' अर्हति भगवति इयं च प्रतिमा तस्य भगवतः 'तेसिमं तु अझप्पं तेषां-नमस्कुर्वतामिदमध्यात्मम्-इदं चेतः, तथा न च तासु 'सावद्या' सपापा 'क्रिया' चेष्टा प्रतिमासु, 'इतरेषु' पार्श्वस्थादिषु 'धुवा' अवश्यंभाषिनी सावद्या क्रिया प्रणमतः, तत्र किमित्यत आह-समणुमण्णा' समनुज्ञा सावधक्रियायुक्तपावस्थादिप्रणमनात् सावधक्रियानुमतिरिति हृदयम् , अथवा सन्तस्तीर्थकर|गुणाः तीर्थकरे तान् वयं प्रणमामा तेषामिदमध्यात्मम्-इदं चेतः, ततोऽर्हद्गुणाध्यारोपेण चेष्टप्रतिमाप्रणामानमस्कःन च
दीप
अनुक्रम [९..]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] “आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्ति:
~1052~
