________________
आगम (१५)
“प्रज्ञापना" - उपांगसूत्र-४ (मूलं+वृत्ति:) पदं [१], ------------- उद्देशक: [-], ------------ दारं [-], ------------ मूलं [...२५] + गाथा: (९३-९४) मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [१५], उपांग सूत्र - [४] "प्रज्ञापना" मूलं एवं मलयगिरि-प्रणीत वृत्ति:
प्रत
सूत्रांक
[२५]
गाथा:
उच्यते, कति साधारणं शरीर निर्वय॑ते तदा साधारण एव भवति, अथ प्रत्येकशरीर ततः प्रत्येक इति, कियतः काला प्रत्येको भवति इति चेत्, उच्यते, अन्तर्मुहूर्त्तात्, तथाहि-निगोदानामुत्कर्षतोऽप्यन्तर्मुहूर्त कालं यावलियतिरुक्का स्तोऽन्तर्मुहूर्तात्परतो विवर्द्धमानः प्रत्येको भवतीति ॥ ९३-९४ ॥ सम्प्रति साधारणलक्षणमाह
समयं चकताणं समयं तेसिं सरीरनिवत्ती । समय आणुग्गहणं समयं ऊसासनीसासो ॥ ९५ ॥ इफस्स उजं गहणं बहूण साहारणाण तं चेव । जे बहुयाणं गहणं समासओ तंपि इक्कस्स ॥ ९६ ॥ साहारणमाहारो साहारणमाणुपाणगहणं च । साहारणजीवाणं साहारणलक्खणं एवं ॥ ९७॥ जह अयगोलो धंतो जाओ तत्ततवणिजसंकासो । सबो अगणिपरिणी निगोयजीवे तहा जाण ॥ ९८ ।। एगस्स दोण्ह तिण्ह व संखिजाण व न पासिउं सका । दीसंति सरीराई निगोयजीवाणणताणं ॥ ९९ ॥ लोगागासपएसे निगोयजीवं ठवेहि इकिकं । एवं मविजमाणा हवंति लोगा अणंता उ ॥१०॥ लोगामासपएसे परित्तजीवं ठवेहि इकिक । एवं मविजमाणा हवंति लोगा असंखिजा ॥१०१॥ पत्तेया पजत्ता पयरस्स असंखभागमिता उ । लोगाऽसंखा पजत्तयाण साहारणमणता ॥ १०२।। एएहिं सरीरेहि पञ्चक्खं ते परुविया जीवा । सुंहुमा आणागिशा चक्खुफास न ते इति (१ प्र०)जे यावने तहप्पगारा, ते समासओ दुविहा पन्नता, ते.-पजत्तगा व अपचगा य, संस्थ थे जे ते अपजतगा ते णं असंपत्ता, तत्व णं जे ते पज्जत्तगा तेसिणं वनाएसेणं मंधाएसेणं रसाएसेणं फारसाएसेणं सहस्ससंगसो विहाणाई, संखिजाई जोणिप्पमुहसयसहस्साई, पजचगनीसाएं अपञ्जत्तमा वकमंति, जत्थ एगो
दीप अनुक्रम
[१३५
१३४]
~81~