________________
आगम
(०२)
“सूत्रकृत्” - अंगसूत्र-२ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:)
श्रुतस्कंध [१.], अध्ययन [८], उद्देशक [-], मूलं [२६], नियुक्ति: [९८] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[०२], अंग सूत्र-०२] “सुत्रकृत्” मूलं एवं शिलांकाचार्य-कृत वृत्ति:
प्रत सूत्रांक ||२६||
दीप अनुक्रम [४३६]
seaesekeseeeeeeeeees
ये केचन स्वयम्पुद्धास्तीर्थकराधास्तच्छिष्या वा बुद्धबोधिता गणधरादयो 'महाभागा' महापूजाभाजो 'वीराः' कर्मविदारण-181 सहिष्णवो ज्ञानादिभिर्वा गुणैर्विराजन्त इति वीराः, तथा 'सम्यक्त्वदर्शिनः' परमार्थतत्त्ववेदिनस्तेषां भगवतां यत्पराकान्त- | तपोऽध्ययनयमनियमादावनुष्ठितं तच्छुद्धम् अवदातं निरुपरोधं सातगौरवशल्यकषायादिदोषाकलङ्कितं कर्मवन्धं प्रति [2] | अफलं भवति-तभिरनुबन्धनिर्जरार्थमेव भवतीत्यर्थः, तथाहि-सम्यगदृष्टीनां सर्वमपि संयमतपःप्रधानमनुष्ठानं भवति, RI संयमस्स चानाश्रवरूपखात् तपसश्च निर्जराफलखादिति, तथा च पठ्यते-"संयमे अणण्हयफले तवे बोदाणफले" इति । ॥ २३ ॥ किश्चान्यत् --महत्कुलम् -इक्ष्वाकादिकं येषां ते महाकुला लोकविश्रुताः शौर्यादिभिर्गुणैर्विस्तीर्णयशसस्तेषामपि पूजासत्काराधमुत्कीर्तनेन वा यत्तपस्तदशुद्धं भवति, यच क्रियमाणमपि तपो नैवान्ये दानश्राद्धादयो जानन्ति तचथाभूतमात्मार्थिना विधेयम् , अतो नैवात्मश्लाघां 'प्रवेदयेत्' प्रकाशयेत् , तद्यथा- अहमुचमकुलीन इभ्यो वाऽऽसं साम्प्रतं | पुनस्तपोनिष्टतदेह इति, एवं खयमाविष्करणेनन स्वकीयमनुष्ठानं फल्गुतामापादयेदिति ॥ २४ ॥ अपिच----अल्प| स्तोकं पिण्डमशितुं शीलमस्यासावल्पपिण्डाशी यत्किञ्चनाशीति भावः, एवं पानेऽप्यायोज्यं, तथा चागमः-"हे' जं व तं व आसीय जत्थ व तत्थ व सुहोवगयनिहो । जेण व तेण (व) संतुट्ठ वीर! मुणिओसि ते अप्पा ॥ १॥ तथा "अहकुकुडिअंड
१ महानागाः प्र. । २ संयमोऽनाधयफलः तपो ब्यवधानफलमिति । ३ यहा तदा अविला यत्र तत्र मा मुसोपगत निदः येन तेन पा सन्तुष्टः (असि) हे वीर। खयात्मा ज्ञातोऽसि ॥१॥ अष्टकवण्कप्रमाणान्कवतानाहारबाल्पाहारो द्वादशकपरिपार्धापमोवरिका घोच्यामिद्विभाषा प्राप्ता चनिशल्या अवमोदरिका त्रिंशता कयतः प्रमाणप्राप्तः द्वात्रिंशत्करलाः सम्पूणांहार इति ।
~353~
