________________
जाषान्तर सहित.
२४९
॥ कीर्त्ति मेलवनार जीमोसा वणिक ने तेनी स्त्रीनो प्रबंध ||
जीमोसा नामे वणिक घणुं दान पुन्य करे बे. जाट जोजक विगरे जे कोई जाचे तेने मों मायुं पे बे. एम करतां केटले क दीवसे त्यां एक चारण श्राव्यो. सेवके तेने कयुं के, शेव तो उघराणी गया बे. ते सांजलीने चारण दीलगीर थयो. पण मनमां विचार्य जे, जोऊ तो खरो ! जे एना घरनी स्त्री केवी ठे? एम चिंतवी जीमोसाने नामे आशिर्वाद देतो देतो यावीने श्रांगणामां उनो रह्यो. स्त्रीए तेने वासन यापी बेसाड्यो. घोमीने खादा प्राप्यं पठी तेने सुंदर रीते जमामीने शेठगीएकयुंजे, शेठ तो घरे नथी. सीखतो शेठ घरे आवशे त्यारे श्राप ने हमणां तो हुं तमने पाननुं वीरुं यापुं ते तमे व्यो. चारण बोल्यो जे, माता लक्ष्मी ! एमज हो. एटले यापनी मरजी माफक आपो. शेठगणीये पोताना काननी चोटी पानना वामां मुकीने ते गढवीने आयुं. चारण ते लेईने याशीष देतो सीख मागी त्यांथी चाली नीकल्यो. पण पानना बीडामां घणो जार लाग्यो तेथी ते जकेलीने जोयुं तो अंधारे अजवालुं थयुं. अर्थात् अमूल्य काननी त्रोटी तेणे दीवी. तेथी पाठो फरी थाशीष देतो देतो शेठगणी पासे श्राव्यो. धने बोल्यो जे - ॥ गाहो ॥ जे पण सुवन्नह रयण की चुन्नह, मांहे मेट्यो फोफल वन्न ॥
वरराय जो माएं सोलद, तोहि न पोहोंचे निम तंबोलह ॥ १ ॥ एवं कड़ी चारणे प्रतीत कीधी जे, जीमोसा विना कोई प्रागल हाथ न मांगवो. एवा उत्तम जीवनी कीर्त्ति अने जस विस्तार पामे बे. माटे सर्व प्राणीये पोतानी कीर्ति विस्तार पामे एवं कार्य कर. ३०
३२
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org