________________
नाषान्तर सहित.
२४३ गुरुने पुठ्या विना ए सिंहगुफावासी साधु उपकोशाने घेर जवा नीकल्या. ते वखत ए गोखमां बेठी हती. तेणे साधुने श्रावता देखीने एना चहेरा उपरथी अनुमान कर्यु के, स्थुलिननी होम करीने आव्या दीसे बे. माटे हुं पण त्यारेज खरी के एनी परीदा जोउं ! साधुए तेने मंदिरे आवी घरना बारणा आगल गाढे स्वरे धर्मलान कह्यो. जपकोश्या कहे- अहीं धर्मलान श्यो ? श्हां तो अर्थलान होय तो आवो. एवं वचन सांजलीने साधुए ते गणिकाना सामु जायुं. तेनुं मुख निहालतांज तेनुं चित्त डामामोल थयुं अने बोल्यो जे- तमारे शो अर्थलाज जोईये ? उपकोशा कहे के, रत्नकंबल जोश्ये. ते वस्तु क्यां मलशे ? एवं साधुए पुबतां गणिकाये जणाव्युं जे-ते तो नेपाल देशमा मले बे. त्यांनो राजा सवालाख अव्यनुं एक अ. मुलीक रत्नकंबल तमारा जेवो वेषवालो जे नीदु जाय तेने आपे . तमारे पण ए वस्तुनो नाव होय अने विषयसुख नोगववानी वांछा होय तो त्यां जश्ने ते लेई आवो. एवं सांजलीने साधु चोमासु बतां पण नेपाल देशे गया. राजा पासे जईने श्राशीर्वाद देई वधाव्या. राजाये पोताना नियम प्रमाणे साधुने सवालद, रत्नकंबल आप्युं. ते लेईने पागे वल्यो. मार्गे श्रावतां चोरपली श्रावी. तेमां चोर हमेशां बुपाई रहेता हता. तेए एक पालेला सूमानुं पांजरुं जाडे लटकावी राख्युं हतुं. ते सूडो, जे कोई ए मार्गे थई माल अथवा रोकड अव्य लेईने जतुं होय तेना परिणाम सहित बोलीने पालमां संताई रहेला चोरोने जाण करे डे जे, आटलो अव्य जाय . ते सांजलीने चोर लुटवाने तत्पर थई लोकोनो माल पडावी लेता हता. साधु ए मार्गे नीकल्या. एटले सूडो बोल्यो के-धा धा रे नाश्यो ! सवालदनो माल लेने जाय . ते सांजलीने बुपाई बेठेला चोरे श्रावीने साधु
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
