________________
२४२
सूक्तमुक्तावली अर्थवर्ग आव्या, तेमने पण गुरुए एकज वार कुकरकार कहीने बोलाव्या. ए चारे गुरुनाई एकग थया. तेमां सिंहगुफावासी साधुना मनमा खेद उपन्यो. के, जु ! हजी मूल खन्नाव तो नथी मुक्यो एवो जे सकडालमंत्रीश्वरनो बेटो स्थुलिजा दीले (शरीरे ) रातो मातो , तेम बतां तेने गुरुए त्रणवार उक्कर पुक्कर कुकरकार कहीने बोलाव्यो ! गुरुए तेना मननो आशय (नाव ) जाणीने कयु के, हे महानुनाव ! तमारे खेद करवानुं काई कारण नश्री. में जे कडं बे, ते योग्यज कडं . तमे त्रणे जणे जे काम कर्यु ले ते काम एकला ए स्थुलिन कर्यु बे. सांजलो- १, कूआनो नारवट तजुप तो चित्रशाली जाणवी.के. मके जे जे दिशाए जूए ते ते दिशाए चोरासी जोगासनने जोवां तेम बतां पण ते देखीने चट्या नही. माटे ए तो कूआनो जारवट जाणवो. २, दृष्टिविषरुप ते साप एटले गणिकानी जे नजर ते साप सरखी जाणवी. तेना पण गंज्या न गया. माटे ए सर्पनो बील जाणवो. अने ३, सिंह ते खटरस सरस आहार कर्या अने ते जीरव्या. माटे सिंहगुफा समजवी. ते माटे त्रणे जणानुं काम एकला स्थुलिन कयुं तेथी एने अमे त्रण वार मुक्कर मुक्कर कुकरकार कह्या. ए रीते त्रणे शिष्यने समजाववा सारु गुरुए कहीने जणाव्यु के, तमे ए उपर खेद न करो. तो पण सिंहगुफावासी साधुने स्थु लिलाजी उपर खेद आव्यो जे, एमां ते शें उक्कर बे? एवं तो ल्योने अमे पण ते गणिकानी जे बहेन उपकोशा जे तेने घेर चोमासुं करीशु. श्रा प्रमाणे वात थया पली कार्तिक अने फाल्गुन चोमासु विततां
आषाढ चोमासु आव्युं त्यारे ए सिंहगुफावासी साधुए गुरुनी पासे वेश्याने त्यां चोमासु जवानी आज्ञा मागी. गुरु अणबोट्या रह्या. हा के ना, कांई पण गुरुए कह्यु नही. एटले फरी
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
