________________
नाषान्तरसहित.
२१५ निधान 'पुण्यसार' स्थाप्यु अनुक्रमे वृद्धिपामतां नणवा योग्य उम्मरे निशालगरणानोउठव करी अध्यापक पासे जणवा मुक्यो.तेणे सर्व शास्त्र शीखी पुरुषनी बोहोतेरे कलानो संपूर्ण अभ्यास कर्यो. ___ हवे ए गोपाल नगरमा रत्नसार नामे शेठ वसे . तेने 'रत्नवती' नामे पुत्री . तेने पण एज अध्यापकनी निशाले जणवा मुकेली हती. त्यां ते पण चोंप राखीने जणती हती. एक वखत तेने अने पुण्यसारने लणतांनणतां विवाद थयो.माहोमांहे हुँकारे तूंकारे आव्या. बीजा निशालीयाए वार्या पण कोश्नु कहेवू न मान्युं. त्यारे पुन्यसार बोल्यो जे, “हे रत्नवती ! तुं टक टक शुं करे ने ? जो, हुँ तोज खरो, के तुजने परणीने दासी करी राखुं ! अने महारूं नाम पुन्यसार पण त्यारेज खरूं ! ते वचन सांजलीने रत्नवती बोली, जे-“तुज सरखा कंगालने हुँ नही वरं ! तुज सरीखा तो महारे पोताने घेर पाणीना नरनारा बे. माटे जो हुं परणीश तो कोश्क पुन्यवंत पुरूषने वरीश. पण तुज सरीखा अनागीयाने नहीं परj. ए वातनी तुं खातरजमा राखजे.” पुन्यसारे ते वखत कत्यु के, परणीश तो हुँ ज परणीश ! तुंए पण ए वातनी खातरजमे राखजे. पठी ते अध्यापके ते बन्नेने बोलतां बंध करी एकेकने जुदा कर्या. त्यारपठी ते बे जण हसे नही, बोले पण नही, साथे जणे, पण एक बीजाना सामुं सरखं पण न जूए. __पनी पुन्यसार पोताने घेर आव्यो. त्यां पण आमण मण थयो थको को साथे बोले नही, वात नही तेम विचार पण नही. मनमा फक्त एज विचारे जे जे, ए रत्नवतीने हुँ क्यारे परj ! एनो एज विचार तेना चित्तमांथी खसतो नथी. वली रत्नवतीए कहेला वचनना मंकनो काटको तेने अंगुठेथी ते माथा
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
