________________
२१४
सूक्तमुक्तावली अर्थवर्ग
"
खोई बेटा ने तेर वर्ष सुधी वनवासनी पीमा जोगववी पडी. जुबटुं रम ए महा हानीकारक बे तेथी तेनो त्याग करवो. वली जेणे ए जुवटुं महेल्युं अर्थात् जुवटुं रमवानो त्याग कर्यो ते पुण्यसारकुमारनी पेठे सुखीया थया. तेनो संबंध कहीये ठीये. २३ ॥ जुवटुंरमवानो त्याग करवायी सुखीथनार पुण्यसारकुमारनी कथा॥
जरत क्षेत्रमध्ये गोपाल नामे नगरमां धने करी धनद सरखो तथा सर्व लोकने मानवा योग्य तेमज जेने राजादि प्रधान पुरुष पुढीने कामकाज करे बे एवो पुरंदर नामनो शेव रहे तो हतो. तेने शीलगुणे करी शोजायमान पुन्यसीरी नामे जार्या हती. पण पुत्र परिवार कोइ न होवाथी शेठ शेवाणी घणां चिंतातुर रहेतां हतां. एक वार तेमनां समां संबंधीउए मलीने कथं के, तमे गोत्रदेवीने याराधो. ए तमारी इछा पुरी पाडशे. शेठे तेमनुं कहेतुं मान्य करीने कुलदेवीनं श्राराधन करवा मांड्यं तेनी पूजा जक्ति विशेष प्रकारे करवा लाग्या. एम जक्ति करतां करतां एक दीवस तुष्टमान थथकी कुलदेवी प्रत्यक्ष ने बोली के, माग माग, जे जोईये ते माग, महारुं वचन बे. शेठे पुत्रनो वर माग्यो देवीए कयुं, तथास्तु. श्रर्थात् मागवा प्रमाणे तहारे पुत्र यशे. एम कहीने देवी दृश्य इ. पी कोइक पुन्यवंत जीव पुण्यसीरीनी कुखे गर्नपणे आवीने उपन्यो. तेना प्रजावथी पुण्यसीरीए रुडं स्वप्न दी. ते वात शेवाणीए शेवने कही. शेठे जणाव्यं के, आपणे घणो रुमो पुत्र यशे. त्रीजे मासे शेठाणीने साहामीवत्सल, संघपूजा, जिनजक्ति इत्यादिक साते क्षेत्रे वित्त वावरीये एवा उत्तम डोहला उपन्या. ते सर्वे शेठे पूर्या. एम करतां नव मसवामा पूर्ण थये पुत्र प्रसव्यो. मा वित्रे घणो जंव महोत्सव करी पुत्रनुं नामा" की र्त्ति " ने बदले वीजी प्रतमां " मुक्ति ” बे.
*
Jain Educationa International
·
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
