________________
नाषान्तर सदित.
१५३
सवे सत्ता, सत्वे जीवा न हंतवा ॥ आ प्रमाणे अनंता थया ले अने थशे ए सघला तीर्थंकरोनी एवीज वाणी होवाथी ते मान्य करवी अर्थात् जीव दया पालवी. ५५ निज सरण परेवो शेनथी जेणराख्यो, षट दशम जिने ते ए दया धर्म दाख्यो॥ तिह हृदय धरीने जो दया धर्म कीजे, नवजलधि तरीजे जुःख दूरे करोजे ॥५६॥
नावार्थः- सोलमा तीर्थकर श्री शान्तिनाथ नगवाने पोताना पाबला दशमा मेघरथ राजाना नवमां सींचाणाना जयथी
आवेला पारेवाने बचावी दयाधर्म दर्शाव्यो, तेवी रीते जो बीजा पण पोताना हृदयने विषे दया लावीने वर्त्तशे तो तेना प्रनावथी नव रूपी समुज तरीने पुःखने वेगलां करशे अर्थात् मोदसुख मेलवशे. माटे दयाधर्म पालवो. दया एम होटी बे.५६ ॥दया चिंतवीने पारेवाने शरणे राखनार मेघरथराजानो प्रबंध॥
पूर्वे श्री शांतीनाथनो जीव दशमा जवने विषे मेघरथ नामे राजा हतो. एकदा ते पोताना दरबारमा बेग हता त्यां ध्रुजतो ध्रुजतो एक पारेवो तेमने शरणे आवीने पेठो. तेनी पाउल तेने मारवाने उत्सुक थई श्रावेलो सींचाणो ते वखते मनुष्यलाषाये बोल्यो जे- “ एकने तुं उपकार करे अने एकने मारे, ए \ तने घटार्थ डे ? आज त्रण दिवस थयां हुं नूख्यो बुं. माटे तुं एने मुकी दे. शुं तने एटली पण दया नथी श्रावती ? महारु पेदा करेलु अर्थात् शोधी कहाडेबुं जद तहारी पासे आव्युं बे, ते तुं मने आप अने सुखी कर. हुं महाकुःखी था बु. नूखनुं दुःख हवे महाराश्री वेठी शकातुं नथी, माटे महारुंजक मनेापो के जेथी महारी नूख जांगे. हुं तमने आशीश देश.” राजाये
.२०
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
