________________
८८. सेत्तं अप्पसत्थकायविणए । सेत्तं कायविणए ।
(श. २५१५९६)
८९. से कि तं लोगोवयारविणए ? लोगोवयारविणए
सत्तविहे पत्ते, तं जहा - ९०. अब्भासवत्तियं,
वा.-'अब्भासवत्तियं' ति अभ्यासो गौरव्यस्य समीपं तत्र वत्तितुं शीलमस्येत्यभ्यासवर्ती तद्भावोऽभ्यासवर्तित्वं, अभ्यासे वा प्रीतिक-प्रेम,
(वृ प. ९२५) ९१. परच्छंदाणुवत्तियं,
वा.---'परछंदाणवत्तियं' ति परस्य-आराध्यस्य छन्द : अभिप्रायस्तमनुवर्तयतीत्येवंशीलः परच्छन्दा
नुवर्ती तद्भावः परच्छन्दानुवत्तित्वं (बृ. प. ९२५) ९२. कज्जहेउं,
वा०-ए अप्रशस्त कायविनय निवर्तन द्वार करिक जाणवो। ८८. इतरै ए अपसत्थ-कायविनय आख्यात ।
का कायविनय ए, वारू रीत विख्यात ।। लोकोपचार विनय ८९. अथ स्यूं ते कहिये, विनय लोक-उपचार ?
ते सप्त प्रकारे, दाख्यो श्री जगतार ।। ९०. 'अब्भासवत्तिय', गौरव्य समीप ताय ।
वर्तिवा नुं शील जसु, तास भाव सुखदाय ।।
वा०-अभ्यास कहिय गौरव्य नै समीप तेहन विषे वर्तवा नुं शील जेहनु इति अभ्यासवर्ती । तेहनों भाव ते अभ्यासवर्तीपणुं । अथवा अभ्यास नै विष प्रीति प्रेम । जिम सेठ नै समीपे वाणोत्तर रहितो हुँतो द्रव्य लाछ पाम, तिम गुरु समीपे शिष्य रहितो ज्ञानादिक पामै । ९१. आराधन जोग्यज, तसु छंदै अभिप्राय ।
वर्त्तवा नुं शील जसु, 'परच्छंदाणुवत्तियं कहाय ।।
वा०–पर कहिये आराधवा जोग्य, तेहर्नु छंद कहिये अभिप्राय, तेह प्रति अनुवर्तन नुं शोल जेहन ते परच्छंदानुवर्ती, तेहगें भाव ते परच्छदानुवर्तीपणुं । जिम वाणोत्तर सेठ नै छांदै चाल, तिम शिष्य गुरू ने कड़े प्रवत् । ९२. ज्ञानादि निमित्तज, भक्तादिक नुं दान ।
देवू ते कहिये, कार्य हेतु जान ।।
वा०-'कज्जहेउं' कहितां ज्ञानादि कार्य निमित्त भक्तादिक दान इसो जाणवो । जिम वाणोत्तर नै धनादि कारणे सेवै तिम शिष्य ज्ञानादिक कारणे सेवै गुरु नै भात-पाणी आणी आपै । ९३. कयपडिकइया ते, विनय थकी गुरुराय ।
चित्त प्रसन्न थयां मुझ, श्रुत भणावस्यै ताय ।। ९४. इण अभिप्राय करि, असनादिक दै आण ।
भगवती वृत्ति में, आख्यो इह विध जाण ।। ९५. कयपडिकिरिया इम, मुझ ने एण भणायो।
इम जाण भक्तादिक, दिये उववाइ मांह्यो ।
वा० - सेठ महिरै अति गुण कीधो तो हइ सेठ नां कार्य करूं तिम जिणे गुरु भणाव्यो तो हूंइ गुरु नों विनय भक्ति करूं । ९६. आत तेह ग्लान नै, ओषधादिक नों जेह ।
शुद्ध करै गवेषण, आर्तगवेषण तेह ।।
वा० .. 'अत्तगवेसणया' नों अर्थ - आर्त ते ग्लानीभूत प्रति गवेस ओषधि भेषजादि करिक जे ए आतंगवेषण तेहनु भाव ते आत-गवेषणता । जिम लोकिक पक्षे कोइ अनाथ हुवे, तेहनों कार्य कर सहाज्य दीय, तिम कोइ अनाथ यति हुदै तेहनै आर्त ऊपनी जाणी तेहनी गवेषणा कर तेहनों वेयावच्च करै । ९७. प्रस्ताव अने वलि, अवसर जाणी जेह ।
कर गुरु नी व्यावच, देश कालज्ञ तेह ।।
वा०-- 'कज्जहेउ' ति कार्यहेतोः-ज्ञानादिनिमित्तं भक्तादिदानमिति गम्यं । (व.प. ९२५)
९३,९४. कयपडिक इया,
'कयपडिकइय' त्ति कृतप्रतिकता नाम विनयात्प्रसादिता गुरवः श्रुतं दास्यन्तीत्यभिप्रायेणाशनादिदानप्रयत्नः।
(वृ प. ९२५) ९५. ..."कयपडिकिरिया... [ओवाइयं सू ४०]
'कयपडिकिरिय' त्ति अध्यापितोऽहमनेनेति बुद्ध्या भक्तादिदानमिति ।
[औप. व. प. ८१]
९६. अत्तगवेसणया,
वा०-'अत्तगवेसणय' त्ति आर्त्त-ग्लानीभूतं गवेषयति भैषज्यादिना योऽसावात्तगवेषणस्तद्भाव आर्तगवेषणता ।
वृ. प ९२५)
९७. देसकालण्णया,
'देसकालण्णय' त्ति प्रस्तावज्ञता-अवसरोचितार्थसम्पादनमित्यर्थः
(व. प. ९२५)
देशकालण्णता -देश काल प्रति जाणे प्रस्ताव नै जाणपणे अवसर जोग्य अर्थ उपजायवो इत्यर्थ ।
श० २५, उ०७, ढा० ४६५ २२७
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org