________________
ते जिनकल्प आदरसै अनैं जिनकल्पी नै तो आकरा उपसर्गादिक हुवे ते माट एह परिहारविशुद्धि चारित्र नुं विवरण कह्य।
प्रभावाद देवमनुष्यतैर्यग्योनिकृता उपसर्गाः सद्योघातिन आतङ्का अतीवा विषयाश्च वेदना न प्रादुष्षन्ति, यावत्कथिकानां संभवेयुरपि, ते हि जिनकल्पं प्रतिपत्स्यमाना जिनकल्पभावमनुविदधति, जिनकल्पिकानां चोपसर्गादयः संभवन्तीति ।
(पण्णवणा वृ. प. ६७,६८)
इहां पन्नवणा नी वृत्ति में तथा टबा में परिहारविशुद्ध चारित्र पड़िवजे आदरै ते वेला तीन भली लेश्या तथा धर्म ध्यान कह्यो। अनै पड़िवज्यां पछ किणही वेला कृष्णादिक माठी लेश्या तथा आर्त्त, रोद्र ध्यान पिण आवै । ते पिण थोड़ो काल रहै एहवू कह्य, तिण न्याय परिहारविशुद्ध चारित्र नै अपडिसेवी कह्यो । ते पड़िवज्जे ते वेला अपडिसेवीपणों संभवै अथवा बहुलपणां नी अपेक्षाये अपडिसेवी हुवै । जे सामायिक छेदोपस्थापनिक चारित्र बहुलपण पड़िसेवी पिण हुवै अपड़िसेवी पिण हुवै ते भणी सामायिक, छेदोपस्थापनिक चारित्र प्रतिसेवक अप्रतिसेवक बेहुं कह्या। अनै परिहारविशुद्ध चारित्र बहुलपणे अप्रतिसेवक हीज संभव अनै बहुलपण भली लेश्या हीज संभवै ते मार्ट परिहारविशुद्ध चारित्र नै अप्रतिसेवक हीज कह्यो अनै तीन भली लेश्या हीज कही, एह जणाय छ। वली केवली कहै सो सत्य २० । संयत में ज्ञान ६०. *सामायिक संजत प्रभु ! कितरा, ज्ञान विषे है एह ?
जिन कहै दोय विषे वा त्रिण में, अथवा च्यार विषेह ॥
६१. एम कषायकुशील कह्य जिम, तिणहिज विध कहिवाय ।
च्यार ज्ञान नी भजना भणवी, इम जाव सूक्ष्मसंपराय ।। ६२. यथाख्यात संजत नै कहिवा, पंच ज्ञान भजनाय ।
जेम कह्य छै ज्ञान उद्देशे, तेम इहां कहिवाय ।।
वा.--यथाख्यात चारित्र नां धणी तेरमें चवदमें गुणठाणे । तिहां तो निश्चय एक केवलज्ञान हीज पावै । अनैं यथाख्यात चारित्र नां धणी छमस्थ वीतराग इग्यारमें बारमें गुणठाणे । तिहां बे ज्ञान हुवै तो मति १, श्रुत २ । तथा ३ ज्ञान हुवै तो मति १, श्रुत २, अवधि ३ तथा मति १ श्रुत २ मनपर्यव ३। अथवा ४ ज्ञान हुवै तो मति १, श्रुत २, अवधि ३, मनपर्यव ४ । संयत में श्रुत की अर्हता
६०. सामाइसंजए णं भंते ! कतिसु नाणेसु होज्जा ?
गोयमा ! दोसु वा तिसु वा चउसु वा नाणेसु
होज्जा । ६१. एवं जहा कसायकुसीलस्स तहेव चत्तारि नाणाई
भयणाए । एवं जाव सुहुमसंपराए। ६२ अहक्खायसंजयस्स पंच नाणाई भयणाए जहा नाणुद्देसए।
(श २५४६९) वा०भजना पुन: केवलियथाख्यातचारित्रिणः केवलज्ञानं छद्मस्थवीतरागयथाख्यातचारित्रिणो द्वे वा श्रीणि वा चत्वारि वा ज्ञानानि भवन्तीत्येवंरूपा,
(वृ. प. ९११)
६३. सामाइयसंजए णं भंते ! केवतियं सुयं अहिज्जेज्जा?
गोयमा ! जहण्णेणं अट्ठ पवयणमायाओ,
६३. *सामायिक संजत हे भगवंत ! श्रत केतलं पढंत ?
जिन कहै जघन्य थकी अठ प्रवचन माता भणे सुसंत ।। ६४. कह्य कषायकुशील भणी जिम, सामायिक मैं तेम ।
उत्कृष्ट पूर्व चवद भणे ए, छेदोपस्थापनीय एम ।। ६५. फुन परिहारविशुद्धिज पूछयां, श्री जिन कहै जघन्य ।
नवम पूर्व नी तीजी वत्थु, नाम आचार सुजन्य ।।
६४. जहा कसायकुसीले । एवं छेदोवट्ठावणिए वि ।
(श. २५१४७०) ६५. परिहारविसुद्धियसंजए-पुच्छा।
गोयमा ! जहणेणं नवमस्स पुन्वस्स ततियं आयारवत्थु,
*लय : सीता आवे रे धर राग
श०२५, उ०७, ढा०४५३ १६७
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org