________________
પ
ગુણજ છે કે જેમાં સ્વાભાવિક સુખ સર્વદા રહ્યા કરે છે, તે આત્માના સુખને ઇંદ્રિયા પેાતાના સ્વાર્થના લપષ્ટપણાથી બાધ કરે છે, દરેક ઇંદ્રિયાના જુદા જુદા સ્વાર્થ છે. નેત્રના સ્વાર્થ સુદર વસ્તુ જોવામાં છે, કાન મધુર શ્રવણું કરવામાં પેાતાના સ્વાર્થ માને છે, જન્હા ઇંદ્રિય મીઠાં મીઠા રસના સ્વાદ લેવામાં પાતાના સ્વાર્થ સાધે છે, અને નાસિકા સુગધના આકાણમાં સ્વાર્થી બને છે, આ બધી ક્રિયા પતતાને સ્વાર્થ સાધ વામાં લપટ બની રહે છે, તેથી કરીને તેઓ મનને પાતપેાતાના વિષયા તરફ ખેચે છે, એટલે આત્માના સ્વાભાવિક સુખના ખાધ થાય છે, માટે તેવી આત્મિક સુખને બાધ કરનારી કિંચાને તાબે થવુ ન જોઈએ. · જે તે સ્વાર્થ સાધક ક્રિયાને તાબે થાય છે, તેઓનું આત્મિક સહજ સુખ નાશ મામી જાય છે, માટે સર્વથા પ્રક્રિયાને વશ રહેવુ ન જોઇએ. ૫૯
.
ઇ દ્વિચાથી શાસ્ત્રનું મળ પણ ગુપ્ત થઇ જાય છે. अंतरंगद्विषत्सैन्यनासीरवीर कुंजरः । क्षणाक्षैः श्रुतवलं लीलयैव विलुप्यते ॥ ६० ॥
અક્ષરાર્થ— અંંતરંગ ( અંદરના ) શત્રુએના સૈન્યની માખરે રહેનારા ઇ ક્રિયારૂપ મહા વીરા એક લીલા માત્રથીજ શ્રુત અળને ક્ષણમાં નાશ પમાડે છે.' ૬૦
