________________
૩૬
તૃણવત્ ગણે છે. વળી લેાકમાં પણ જે પર્વત ઉપર ચડયા હાય, તે નીચેના લાકાતે નાના સુખે છે, ૩
માન પ્રકાશને રોકનારા વિષમ પર્વત છે. तिरयन्नुज्ज्वलालो कमभ्युन्नतशिराः पुरः निरुणद्धि सुखाधानं मानो विषमपर्वतः ॥ ४० ॥
અક્ષરાથે માન-અહુકાર એ ઉંચા શિખરવાળા વિષમ પર્વત છે, જે પેાતાની આગળ રહેલા ઉજ્વળ પ્રકાશને ઢાંકી, સુખની આવકને શકે છે. ૪૦
વિવેચન— ગ્રંથકાર-માનને વિષમ પર્વતનું રૂપક આપી વર્ણવે છે. માન—અહ`કાર એ ઉંચા શિખરવાળે વિષમ પર્વત છે, તે પોતાના ચા મસ્તકથી ઉજ્જળ પ્રકાશને ઢાંકી દે છે, અને પ્રકાશને ઢાંકવાથી સુખની પ્રાપ્તિને અટકાવે છે. જેમ પ શિખરવાળા વલમ પર્વત પ્રકાશને અટકાવી, લેાકેાના સુખના નાશ કરે છે, તેમ જે પુરૂષમાં માનરૂપ ઉ ંચે Íાર રહેલે હોય, તે તેના જ્ઞાનરૂપ પ્રકાશને ઢાંકી તે છે, કારણ કે માની પુરૂષ પાતે સર્વજ્ઞ છે, એમ જાણી જ્ઞાન સપાદન ઢરી શકતા નથી, તેથી પાતે સર્વદા અજ્ઞાન અવસ્થામાં રહી. સુખને મેળવી શકતા નથી. ઉજ્વળ પ્રકાશમય જ્ઞા થી જેને માપ્ત થાય, તે માની પુરૂષને મળતુ નથી, માટે લાંક પ્રાણીએ સર્વદા શાનના ત્યાગ કરવા. ૪૦
