________________
૩૪ અહંકારરૂપ પર્વતપર ચડેલે માણસ ગુરૂ વર્ગને
પણ જોત નથી अखर्वगर्व शैलान,गादुद्धरकंधरः ।। पश्यन्नहंयुराश्चर्य गुरूनपि न पश्यति ॥ ३८ ॥
અક્ષરાર્થ–મોટા ગવરૂપ પર્વતના અગ્ર શિખર ઉપરથી ડેક ઉંચી કરીને આશ્ચર્યને જેતે એ અહંકારી મનુષ્ય ગુરૂઓને પણ જોઈ શકતે - નથી. ૩૮
વિવેચન- થકાર હવે ગર્વ-આને નામના કષાયનું સ્વરૂપે વર્ણવે છે. જેમ ઉચે સ્થળે રહી, ઉંચી ફાક કરી, આશ્ચર્ય જોવામાં પડેલો માણસ બીજાઓને જોઈ શકતા નથી; કારણ કે તેનું લક્ષ આશ્ચર્ય જોવામાં તલ્લીન થએલું હોય છે, તેવી રીતે જે માણસ ગવરૂપ માટે પર્વતની ટોચ ઉપર ચડેલ હૈય, તે પિતામાંજ રહેલા આશ્ચર્યને જોયા કરે છે, તેથી તે બીજા ગુરૂ–વડીલ વર્ગને જોઈ શકતું નથી. અહંકારી માણસ એમ જાણે છે કે મારી સમાન કેઈ નથી, અને તેથી તે રૂપમદ, ધન મદ, અને વિદ્યામદનાં આશ્ચર્ય પાતાનામાં જ જુવે છે, માટે બીજા પિતાના પૂજ્ય–વડિલ વર્ગને તુણ સમાન ગણે છે. આ અહંકારી માણસ ધિક્કારને પાત્ર છે. કહેવાની મતલબ એ છે કે જેમાં વડિલ-પૂજા વર્ગનું અપમાન થાય છે, એવા માનરૂપ - છપાયને બ્રેક મનુએ છેડી રે જોઈએ.
