________________
७४।
नलविलासे अकाण्डकोपिनो भतु रन्यासक्तेश्च योषितः । प्रसत्तिश्चेतसः कतु ब्रह्मणापि न शक्यते ॥ ७ ॥
(सर्वेऽग्रतः परिकामन्ति) काश्मीरेश्वर एष शेषवनितासङ्गीतकीर्तिद्विषत्
कान्तावक्त्रविचित्रपत्रमकरीहव्यैकधृमध्वजः । एतं कुन्ददति ! त्वमावह वरं यद्यस्ति कौतूहलं
केदारेषु विकासिकुङ्कुमरजापिङ्गेषु संक्रीडितुम् ॥८॥
दमयन्ती-- 'अज्जमाधवसेण ! तुसारसंभारपणयभीरुयं मे सरीरयं न किं तुमं जाणासि ?
माधवसेनः--तहि पुरो व्रजामि । (परिक्रम्य ) कलहंसगमने! कौशाम्बीपतिरयमुन्नतांसपीठः
शौण्डोर्यावसथममु वरं वृणीष्व । यत्तेजोऽनलमसहिष्णुरुत्पतिष्णुः
क्ष्मापालो वनमभिभूतवान् न कस्कः ॥ ६ ॥
दमयन्ती- कपिञ्जले ! अदिरमणीया तुमए वरमाला विणिम्मिदा।
माधवसेनः-अप्रतिवचनमेवास्य भूपतेः प्रत्यासः।
Dosapna
-
-
-
१. आर्य माधवसेन ! तुषारसम्भारप्रणय भीरुकं मे शरीरं न कि
स्वं जानासि ? २. कपिलले ! अतिरमणीया स्वया वरमाला विनिर्मिता।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
