________________
५२ ]
नलविलासे
राजा - कथमस्मान् कपिञ्जला दर्शयति । अहह पश्च
!
बाणवाणः कटाक्षविक्षेषः !
भय तरलकुरङ्गीनेत्र सब्रह्मचारी विकचकुवलयश्रीरेष दृष्टेर्विलासः । परिणतपरिवोधोद्बोधधाम्नां मुनीना
मपि मनसि विकारोद्वारमाविष्करोति ॥ १६ ॥ कपिञ्जला- 'भट्टिणि ! जाव को वि कुदो विसमागच्छदि, दात्र मयणस्स पूयं निवनेहि । कोसलिए ! उवरोहि भट्टिणीपूओवगरणं ।
दमयन्ती- 'अहं सयं उवन्विणिय कुसुम' इं मयणं पूयइस्सं । ता चिट्ठदु कोसलिया, पयट्टावेह दाव संगीयं ।
राजा-यथेयं पञ्चमस्य सुलिष्टमूर्छना तानेषु प्रतिमुहुः सुखायते, तथा जाने गीतमर्मज्ञा ।
अविदितम कर्मसु न शर्म तज्जन्म चुम्बति प्रायः । अकलितहृदयस्त्रीणां स्मरोपनिषदो बहिः प्लवते ||१७||
( सत्वरम् ) मकरिके ! प्रभवसि राजपुत्रीमिह समानेतुम् ?
१. भ ! यावत् कोऽपि कुतोऽपि समागच्छति तावत् मदनस्य पूजा निवर्तय । कौशलके ! उपनय भर्तीपूजोपकरणम् । २. अहं स्वयमुपचीय कुसुमानि मदनं पूजयिष्यामि । ततस्तिष्ठतु कौशलिका, प्रवर्तयत तावत् संगीतम् ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
