________________
नलविलासे
दमयन्ती- 'तदो कमेण इध समागदाए मए सुणिदं जधा -- 'दधिवन्नस्स सूवगारो सूरियवागं करेदि । तदो मए चितियं 'अज्जउत्तं विणा न अन्नो सूरियवागविज्जं जाणादि ।' अनंतरं अज्जउत्त परिक्खणत्थं नाडयं काऊण कलहंसखरमुह-मयरियाओ पेसिदाओ ।
१३० ]
नल:- कलहंस ! कथय कथं त्वमत्रायातोऽसि ? कलहंसः - देवीमेकाकिनीं विदर्भेषु समागतामाकर्ण्य खरमुख -- मकरिकाभ्यां सहाहमिहायातोऽस्मि ।
दमयन्ती- पच्छा अज्जउत्तस्स इहागमणत्थं अलियं सयंवरपवादं कडुय पुरिसो पएसिदो ।
नल: - देवि ! क्षमस्व मया निर्निमित्तमपाकृतासि । दमयन्ती -- 'मह निमित्तं घोरघोरोन ईदिसमवत्थं णं अज्जउत्तो लंभिदो । ता अहं अज्जउत्तस्स अवराहिणी, न उणो मह अज्जउत्तो ।
१. ततः क्रमेणात्र समागतया मया श्रुतं यथा - 'दधिपर्णस्य सूपकार: सूर्यपाकं करोति' । ततो मया चिन्तितम् 'आर्यपुत्र विना नान्यः सूर्यपाकविद्यां जानाति' । अनन्तरमार्यपुत्र परीक्षणार्थं नाटकं कृत्वा कलहंस - खरमुख - मकरिकाः प्रेषिताः ।
२. पश्चादार्यपुत्रस्येहागमनार्थमलीकं स्वयंवरप्रवादं कृत्वा पुरुषः प्रेषितः ।
३. मम निमित्तं घोरघोणेन ईदृशीमवस्थां नन्वार्यपुत्रो लम्भितः । तदहुमार्यपुत्रस्यापराधिनी, न पुनर्ममार्यपुत्रः ।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
