Vaidya Manotsava ane Koksar

Author(s): Sarabhai Manilal Nawab
Publisher: Sarabhai Manilal Nawab

Page 78

બીજો ખંડ
કોમનિ લજા પરિહરે બઠે સનમુખ દ્વારિક ગૃહ અંગન ભાવૈ નહીં એ લછન વિભિચારિ. બહુ નિદ્રા લોચન અરુન વાર વાર જભાત; કહત કેક પર પુરુષ રતિ તિહિ તરુણી ચિતિ જાત. ૬૧ બલિહાં મૂઠ વચન રતા રાખત નિર્મલ વાસ; કરે પ્રીતિ પર પુરુષ સૌ ચિતિ ચંચલ બહુ તાસ. ૬૨ અંચલ ઢાંક્ત ઉરજ પર ચપલ અધર ચખ ભોંહ, સે કામિનિ પરપુરુષ રત મનસા વાચા સૌહ. ૬૩ ચિબુક મૂછ પરિ વાલિ જિહિ સુભર કામ કો ધામ; ભૂમિ ન પરિસ મધ્ય પગ રાંડ હાઈ સે ભામ. જાકે પગ અંગુષ્ટ ઘટિ ઉપગ જે બઢિ હાઈ; વ્યાહત હી પતિ કો હર્ત ભૂલિ ન વ્યાયે કે ઈ. દીરઘ હોઈ અનામિકા ઊયગા તાત હીન, તાકે પતિ જીવિત રહે વરસ દેઈ કે તીન. જાકી નાભિ ગંભીર બહુ શ્રવણ હિત જિમ સૂપ; નિહ હાઈ દલિદ્રણી યદ્યપિ સંગ્રહ ભૂપ. સુધાવતી નિદ્રાવતી સકવતી સી ભાંમ; ઉચ્ચ અંસ રસના કઠિન હૂ ન પાવૈ દમ. અતિ લઘુ ઉરજ વિસાલ તનુ સોલંગર અતિ હેઈ, તા તિય કૌ અપનાય કે ભેદ ન દીજે કંઈ એક પીન ઈક છીન કુચ અધિક હીન કછું અંગ; વાત કહિ તજિહ તન કી ફૂલે ગ્રીવ ઉતંગ રેમ હાહિ સબ ગાત પર ચલિત ચાલિ ઉત્તાલ અતિ દુર્બલ અતિ હીન તનિ. સભા ન પાવે બાલ. ૭૧