Vadodara Rajyana Sutradharo Ane Shrimant Sarkar Jog

Author(s): Bhagwanji Jagjivandas Kapasi
Publisher: Satyendra Manilal patel

Page 10

મારે જાહેર જનતાને ફ્રી વાર ખાત્રા આપવાની ફરજ પડે છે કેમારે અને મી. ધીરજલાલને આજ દિન સુધી કાઇ જાતને ખટરાગ હતા નહીં અને અંગત રીતે હજુ પણ હાય એમ હું તે નથી જ માનતા. માત્ર પત્રકાર તરીકે તેઓશ્રીએ મને સિદ્ધાંત ખાતર પડકાર કર્યો છે. એને જવાબ એમના જ સિદ્ધાંતા બતાવીને આપવાને આ લેખમાળાના આશય છે.
અગાઉ જણાવ્યા મુજબ મારા આ લેખમાળાના આશય દ્વેષયુક્ત હાવાની માન્યતા એક વર્ગ તરફથી પ્રચલિત કરવાના પ્રયાસેા ચાલી રહ્યાનું મારી જાણમાં આવ્યું છે. સુજ્ઞ વાંચક વર્ગ આ ઉપરથી જોઇ શકશે કે--આમાં કાઈ અંગત સ્વાર્થ કે દ્વેષનેા હેતુ છેજ નહિ. માત્ર તેમના જ વિચારા અને તે વિષેની સમજ આ લેખમાળામાં રજુ કરવામાં આવે છે. છતાં કમળાવાળી આંખથી પીળું દેખાય તે તે કુદરતને સ્વભાવ કાથી બદલી શકાય તેમ છે? બાકી ખીજાએ ગમે તેમ કહે તેની લેશ માત્ર પરવા કર્યા વિના આ કલમ આગળજ પોતાનું કામ ચલાવશે. બાકી એવા મિધ્યા પ્રચાર કરનારને સમાજ તેમના આજદિન પર્યંતના વનથી જ એળખી શકશે. આ લેખ માળા તદ્દન શુદ્ધભાવે અને તટસ્થ દષ્ટીએ જ લખવામાં આવે છે, એની ક્રી આથી ખાત્રી આપું છું. અને જનતા પણ આ લેખનસામગ્રી ઉપરથી તેનું માપ કાઢી શકશે.
હવે લેખમાળા શરૂ કરતાં સં. ૧૯૮૯ ના મહા-ફાગણના ‘જૈન જ્યોતિ’ ના અંકમાં ‘સમાજને ગંભીર પ્રશ્ન ’-એ શિર્ષક હેઠળ મી. ધોરજલાલ ટોકરશી શાહ તેના તંત્રી નીચે મુજબ લખે છે.
“ આ નિબંધથી સ્વેચ્છાપૂર્વકની તથા માબાપની સંમતિપૂર્વકની દીક્ષાની પણ અટકાયત થાય છે, એટલે નિબંધ એના હેતુથી પણ ઘણા અળગા જતા રહે છે ”