________________
પહેલ.
• E8:
ત્રણ મહાન્ તકા
હે ગૌતમ ! તું માટા સમુદ્રને તરી જઇને લગભગ કાંઠે આવી પહોંચ્યા છે, તે તેને પૂર્ણ પાર પામવા માટે શીવ્રતા કર. હવે તું સમયમાત્રના પણ પ્રમાદ કરીશ. મા.
હે ગૌતમ! તુ ગામ અને નગરમાં સયમી, જ્ઞાની અને નિરાસક્ત થઈને વિચર તથા શાંતિમાર્ગની વૃદ્ધિ કર, તેમાં સમયમાત્રને પ્રમાદ કરીશ મા.
ܕܕ
.
કિંકરદાસે કહ્યું ‘ પ્રભા ! આ શબ્દો સાંભળીને મારે આપની પાસે એકરાર કરવા જોઇએ કે હું મહાપ્રમાદી છું અને મેં આજ સુધીનું જીવન ધાર પ્રમાદમાં જ વ્યતીત કર્યું છે. ખરેખર ! હું મહામૃદ્ધ છું અને મૂર્ખાના શિરોમણુિ છું, નહિ. તે આજ સુધી મને સાચી રીતે વિચાર કરવાનું સુઝે કેમ નહિ?
"
નિગ્રંથ મહર્ષિએ કહ્યું: કંકરદાસ ! તમે મનુષ્ય છે, મતિવાળા છે, હિતાહિતને સમજી શકેા તેમ છે અને હિતમાર્ગમાં પુરુષાર્થ કરી શકા તેમ છે એટલે વાસ્તવિક રીતે મૂઢ કે મૂખ નથી; પરંતુ તમારી બુદ્ધિ, વિવેકશક્તિ અને કુશલતાને તમે ધર્મના ક્ષેત્રમાં વાપરી નથી, એટલે તમને એ જાતની ખામી લાગે છે અને તે સ્વાભાવિક છે. પરંતુ હવે પછી તમારી એ શકિતને ધર્માચરણના માર્ગે વાળા અને તમને ખાતરી થશે કે તમે સુજ્ઞ, શાણા અને કાખેલ છે. ’
કિંકરદાસે પેાતાનું મસ્તક નિગ્રંથ મહર્ષિના ચરણમાં મૂકયું અને તે ગદ્ગદ્ કૐ ખેલ્યા કે ' ભગવંત ! આજ મારી આંખો પરથી અજ્ઞાનનાં પડા ઉખડી ગયાં ! આજ મારાં
